De grootste groep ziekenhuismedewerkers heeft een inkomen van gemiddeld 1.912 euro netto per maand. Per dag is dat 13 euro boven de armoedegrens voor een alleenstaande. Als deze een, twee of drie kinderen heeft, is dat gemiddeld 11 euro per dag onder de armoedegrens.
Dat blijkt uit cijfers van de
https://zorgenstelsel.nl/over-personeelsschaarste-en-het-daardoor-niet-krijgen-van-nodige-zorg/
Dag, ik sluit me aan bij bovenstaande opmerkingen. Ik vind de kop van dit artikel wel stuitend gekozen. Het is toch logisch als je maar 26 uur werkt, dat je dan niet voldoende inkomsten hebt om goed rond te komen? Het spijt me wel, maar als we in Nederland deze redenering volgen dan zijn we wel een erg verwend volk aan het worden. Ik sta helemaal achter betere salariëring in de zorg, maar ik vind wel dat we daar op een reële manier naar moeten kijken.
Beste Frits,
In je artikel ga je uit van een 26 urige werkweek, ik denk dat voor veel bedrijfsgroepen geldt dat indien we uitgaan van een 26 urige werkweek men dichtbij of onder de armoede grens uitkomt.
In een onderzoek van Berenschot wordt aangegeven dat een consultant ook HBO of WO opgeleid rond de 50.000 euro verdiend bij een 40 urige werkweek. Als we dit terugrekenen naar 26 uur komen we ook op een salaris uit van 2.700 euro bruto. Een betere reiskostenregeling, maar geen PBL uren.
Hiermee wil ik niet zeggen dat de salarissen in de zorg niet omhoog mogen, ik wil niet ontkennen dat in het bedrijfsleven er meer groei mogelijkheden zijn, maar ik wil je berekening enigszins nuanceren.
Eens met bovenstaande en ook een leuke bereiking zou kunnen zijn hoeveel mensen in de zorg de Balkenende norm verdienen of erboven zitten! Trouwens waarom werken zoveel mensen in de zorg part-time?
Succes
Groetjes Jos
Een reden dat mensen in de zorg parttime werken, is dat dat vaak de enige manier is om toch nog af en toe vrij te kunnen zijn. Wanneer je fulltime werkt en daar bovenop nog de extra diensten moet opvangen die dagelijks gevraagd worden wegens personeelsgebrek en ziekteverzuim, ligt de burn-out op de loer. Om zichzelf te beschermen gaan collega’s daarom vaak minder werken. Ten koste van hun inkomen. En als dat niet meer helpt, dan vertrekken ze of worden ZZP’er, zodat ze meer grip hebben op hun werktijden.