Het verbaast me telkens weer hoe ministers en politici ingewikkelde oplossingen bedenken voor eenvoudige problemen. Een maximumbedrag dat patiënten moeten betalen voor niet-gecontracteerde zorg is in overeenstemming met de uitspraak van de Hoge Raad. Je kunt een maximum in euro’s stellen maar bijvoorbeeld ook dat niet meer door de patiënt betaald mag worden dan 1% van zijn jaarinkomen. De kosten die dan zelf betaald moeten worden vormen dan geen hinderpaal. Dit kan gewoon door een maatregel van bestuur geregeld worden. Pas als BBB aan de macht komt wordt het allemaal wat eenvoudiger, vrees ik

“De zorg voor iedereen toegankelijk, kwalitatief goed en betaalbaar te houden. Met gecontracteerde zorgaanbieders zijn hier afspraken over te maken, met aanbieders zonder contract lukt dat niet”
Misschien zou mevrouw Helder eens in gesprek moeten gaan met de aanbieders zonder contract. Waarom zou het met de niet gecontracteerde aanbieders niet lukken? Ik ben benieuwd waar mevrouw Helder dit op baseert. Ook de niet gecontracteerde zorgaanbieders willen de zorg voor iedereen toegankelijk, kwalitatief en betaalbaar houden. Het is echt volstrekte onzin wat er wordt gesuggereerd.

“Daarbij is bijvoorbeeld afgesproken dat de IZA-partijen samen een voorlichtingsprogramma organiseren dat erop gericht is verzekerden voor te lichten over de financiële risico’s van niet-gecontracteerde zorg. In de voorlichting wordt de nadruk gelegd op situaties en locaties waar dit risico zich vooral kan voordoen, zoals bij verwijzers en tijdens het overstapseizoen.”
Dat is geen voorlichting meer maar een angst- en lastercampagne tegen niet-gecontracteerde zorgaanbieders.
De kabinetten Rutte I t/m IV belazeren het volk keer op keer. Ze zeggen dat ze de zorg uit het slob willen trekken maar doen precies het tegenovergestelde. Dit is ook weer zo’n voorbeeld. De aanwas van niet-gecontracteerde zorgaanbieders is een reactie op falend beleid door het kabinet en de zorgverzekeraars. De groei van het aantal ZZP’ers in de zorg ook. Het werk is ruk als je je compleet conformeert aan de grillen van het kabinet en de zorgverzekeraars. Dus als je het beste voor heb met de zorg kies je voor niet contracteren.
Ja zeggen en Nee doen, dat is het mantra van Rutte.

Dat steeds vaker een beroep wordt gedaan op ongecontracteerde zorgaanbieders vindt zijn oorsprong in de omzetplafonds en de wachtlijsten die daardoor ontstaan. Door de ongecontracteerde zorg te ontmoedigen zullen de wachtlijsten alleen maar toenemen, wordt de zorg duurder (want dan wordt weer 100% vergoed) en het zal de kwaliteit van zorg niet verbeteren.
Het zal een averechts effect hebben en de zorg alleen maar meer onder druk zetten. Bovendien mag men verwachten dat tweedeling in de zorg in de hand wordt gewerkt. Mensen met een dikke portemonnee genieten nog wel van ongecontracteerde zorg, mensen met een kleine portemonnee zien zich genoodzaakt een gecontracteerde (maar door de verzekeraars in tijd en geld beperkte) zorgaanbieder te bezoeken. Een heel slecht idee dus.

Gecontracteerde zorg is niet per se beter dan ongecontracteerde zorg. Ik durf zelfs te stellen dat een heleboel ongecontracteerde zorgaanbieders, juist doordat zij hun zorg kunnen aanbieden op basis van veel meer medisch professionele autonomie, betere kwaliteit kunnen leveren dan de gemiddelde gecontracteerde zorgaanbieder. Contracten zijn er immers niet op gericht om de zorg te verbeteren, maar om de kosten te beheersen, al wordt deze suggestie vaak wel gewekt. Hierbij wordt het argument dat ongecontracteerde zorg niet te controleren is en daarom (mogelijk) van mindere kwaliteit vaak ten onrechte gebruikt.