Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties4

Niels Chavannes: ‘Zorg rent als kip zonder kop naar zoveelste gadget’

Zorgvisie-redacteur met als specialisme tech en innovatie in de zorg. Tevens stem van de podcast Voorzorg.
Van minister Kuipers tot hoogleraren en bestuurders in de zorg, iedereen wil er vanaf maar het not invented here-syndroom is nog altijd hardnekkig aanwezig. Dat bleek deze week tijdens het congres Mobile Healthcare. Het aantal initiatieven om ermee af te rekenen groeit, maar daarvoor lijkt hetzelfde te gelden: eigen idee eerst.
Foto: Sytse Wilman

‘We zijn in de zorg ontzettend

Premium

Wilt u dit artikel lezen?


    Al abonnee? Log dan in

    4 REACTIES

    1. Ik probeer al een jaar het gevalideerde InterRAI assessment (gebruikt in meer dan 30 landen (!)) wat wij in onze Pyxicare app hebben gebouwd onder de aandacht te brengen en pilots te starten. Er is zelfs geen tijd en ruimte om een goed plan te maken en dit uit te voeren. Geen mensen , geen tijd, andere prioriteiten etc. . Terwijl de inzet van RAI juist impact heeft op passende zorg, personeelsinzet, voorziet in kwalitatief goede data en het aantal in te zetten zzp’s en zorguren. Pyxicare komt uit Belgie (waar InterRAI verplicht wordt vanaf medio 2023) , dus jatten bij de buren? Ik zeg doen! 🙂

    2. Lees alle reacties
    3. We hebben een aantal jaren het programma Waardigheid en Trots gehad waar extra middelen voor Innovatie in de Zorg beschikbaar werden gesteld. Om dit soort veranderingsprocessen in gang te zetten of aan te jagen, helpt het als een gedeelte van kosten of investeringen m.b.v. een subsidieaanvraag gedeeltelijk gehonoreerd kunnen worden. Bijvoorbeeld door regionale samenwerking tussen zorgaanbieders -waardoor meer “mutual learning” ontstaat- te ondersteunen, of door bestaande technologieën in te zetten die reeds bewezen effect opleveren, door succesvolle samenwerking en uitvoeringen van veranderingsprocessen uitgebreid aan bod te laten komen in de vakpers. De tijd van ieder voor zorg en langzame vooruitgang ligt achter ons. De enige mogelijkheid tot versnelling is door bundeling van kennis, beter projectmanagement en lagere implementatiekosten voor allen. Het ministerie van VWS kan hier richtinggevend optreden. Doet ze dat ook of blijft het bij een interessante toespraak?

    4. Met IZA en Wegiz is de goede weg ingeslagen, hebben we afgesproken:

      1. Inwoners van Nederland hebben digitaal toegang tot en de beschikking over hun eigen zorggegevens.
      2. Het veld committeert zich aan actieve deelname aan de uitwerking van de visie op PGO’s en hoe deze van meerwaarde kunnen zijn voor zorgverleners en patiënten in het zorgproces.
      3. Het veld maakt het delen van digitale gegevens en gebruik van toepassingen in de PGO’s onderdeel van het zorgproces daar waar patiënten en zorgverleners hiermee geholpen zijn.

      Voor Nederland zou ik voorstander zijn van een verplichte minimale set gegevensdiensten voor alle zorgaanbieders – zoals dat al het geval is voor PGO’s. Niet alleen data, zoals in VS, ook diensten, zoals maken afspraken, delen meetwaarden, sturen bericht (mail), aanvragen herhaalmedicatie, invullen vragenlijsten, doen econsult etc. Niet via allerlei voorzieningen, maar via PGO en het MedMij Afsprakenstelsel.

      Dan weten mensen waar ze op kunnen rekenen; net als dat MijnPensioenoverzicht en belastingaangifte (VIA) vooringevuld en compleet zijn. En omgekeerd, dan wordt digitaal samenwerken met patiënten heel gewoon voor zorgaanbieders.

      Nu respecteren van afspraken standaarden zodat AMvB’s onnodig zijn. NIH->PCF!

    5. Niels Chavannes zijn uitspraak is helaas maar al te waar. Wij merken dat in de praktijk. Recent nog een zeer terechte hartenkreet van huisarts (met ICT expertise en visie op de rol van informatie in de Zorg) Marcel Kerkhoven over het initiatief van Beter Dichtbij Lancering Dienst Communicatie tussen Zorgverleners als beschreven in Zorgvisie: “Wanneer houdt dit nu eens op?”
      Nog geen jaar geleden werden we uitgenodigd in te schrijven op een (Radboud) programma voor vroegtijdige detectie van Sepsis met o.a. hulp van AI (gegeven de hoge mortaliteit, uiterst relevant) We voldeden aan alle criteria. Inclusief ervaring met EPIC onder de motorkap. Welke data / vitale waarden blijken relevant. We weten het via Mayo Clinic die hun expertise met ons deelt. We werden afgewezen. Als geen ander weet ik dat publiceren een must is voor carrière in de academische wereld, maar deze mag toch niet het patiënten belang domineren? Ander voorbeeld Santeon heeft mooi initiatief voor betere begeleiding van IBD patiënten geïnitieerd. Platform daarvoor bestaat al. Bewezen effectief in de zorgpraktijk. Is door financiering van VWS zeer aantrekkelijk qua kosten. Nee hoor, zelf doen. Dure consultants, veel kostbare tijd om weer een wiel uit te vinden. “Anderen kunnen het ook toepassen wordt er geroepen” Ja, maar iestr van een ander overnemen, dat blijkt lastig voor academische ego’s. En toch, gelukkig zijn er in onze zorg ook bestuurders en professionals die hun eigen ego, macht en financiële prikkel ondergeschikt weten te maken aan het grotere belang. Het is geweldig om met die mensen samen te werken. Kortom laat de hartenkreten van Prof. Chavannes, Huisarts Kerkhoven en onze VWS minister nog maar lang herhalen.

    Geef uw reactie

    Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.