Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties17

NZa rekent af met zorgfabels

De zorgkosten stijgen niet vanwege de vergrijzing en er wordt niet fors bezuinigd op de zorg. Deze en meer stellingen zijn te lezen in ‘De Stand van de zorgmarkten 2012.’ In deze jaarlijkse evaluatie van de zorg door de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa), laat de autoriteit duidelijk weten hoe het over een aantal vraagstukken denkt.
NZa rekent af met zorgfabels

De evaluatie heeft dit jaar de ondertitel ‘Van fabels naar feiten’. De NZa wil in het stuk een aantal misvattingen die bestaan over de zorg wegnemen. NZa-bestuurders Theo Langejan en Eitel Homan schrijven in het voorwoord: ‘De vraag of u voor of tegen marktwerking in de zorg bent, is een onnodige vraag. Het is een fabel dat marktwerking of strikte overheidsbudgettering de oplossing voor of de oorzaak is van het belangrijkste probleem in de zorg.’ Volgens Langejan en Homan is enerzijds een bepaalde mate van concurrentiedruk nodig zodat zorgaanbieders doelmatig werken en steeds blijven vernieuwen. Dat kan volgens de NZa alleen als zij ook risico durven lopen en zorgverzekeraars en zorgkantoren goed inkopen op kwaliteit en doelmatigheid. Anderzijds zal volgens de bestuurders in de zorg ook altijd sprake blijven van sturing vanuit de overheid.

Stijgende zorgkosten

Over de gehele linie stijgen de zorgkosten in 2012. We lopen hier volgens de NZa internationaal gezien niet mee uit de pas. De NZa stelt bovendien dat de kosten niet stijgen vanwege vergrijzing of marktwerking. ‘De stijging van de kosten werd niet veroorzaakt doordat meer patiënten behandeld werden of de aandoeningen complexer waren. De stijging werd veroorzaakt doordat juist de patiënten met lichtere aandoeningen meer behandelingen kregen en bovendien door meer verschillende specialisten onderzocht werden.’

AWBZ

In het hoofdstuk over de AWBZ komt Marc Berg van KPMG Plexus aan het woord. Hij schrijft: ‘De AWBZ is één grote financiële tijdbom. Een tijdbom gebouwd op archaïsche ‘rechten’ op uren zorg zonder enige prikkel om hogere kwaliteit voor minder kosten te leveren. Integratie van grote delen van deze zorg – zoals de langdurige GGZ en de extramurale verpleging – in de Zvw en alle vormen van maatschappelijke ondersteuning in de wet Wmo, is de meest logische stap.’

Hoofdlijnenakkoord

In de analyse over de ziekenhuissector wijst de NZa onder andere op het hoofdlijnenakkoord tussen de overheid en de ziekenhuizen. ‘Tijdige contractering door zorgverzekeraars, ziekenhuizen en ZBC’s is een aandachtspunt van de NZa. In het Bestuurlijk Hoofdlijnenakkoord 2012-2015 is afgesproken dat de contractering voor 2012 in beginsel voor 1 april 2012 zou worden afgerond. De contractering in de ziekenhuiszorg verloopt echter traag. In de zomer van 2012 zijn de onderhandelingen van ziekenhuizen en verzekeraars over de inkoop van zorg voor contractjaar 2012 nog niet afgerond.’ (Zorgvisie – Wouter van den Elsen / Twitter)

Lees meer:

Bekijk De Stand van de zorgmarkten 2012

Schippers laat NZa niet aan huisartsentarieven sleutelen

NZa: handhaaf overgangsregelling prestatiebekostiging

NZa tikt huisartsen op de vingers

NZa: tijdsregistratie in de ggz

17 REACTIES

  1. Lees alle reacties
  2. Het “archaische” individuele recht op zorg in de AWBZ is er pas in de jaren 90 gekomen via de rechter in de plaats van de toen (nog archaischer) rechteloze rantsoenering van zorg. Berg heeft gelijk dat recht op arbeidsuren (input) de plank mist: we moeten naar recht op zorgresultaat (output). Overheveling naar de Zvw lost dat niet op. Waar het om gaat is dat we (ook daar) in staat moeten zijn patientenrechten te vertalen in de gewenste output, en dat dan met de nodige kosten- & kwaliteitsincentives. Wie weet hoe, mag het zeggen.

  3. Graag zie ik dat kosten niet alleen als totaal worden berekend maar dat er ALTIJD een splitsing wordt gemaakt tussen ‘overhead/management'(daarmee bedoel ik niet alleen de afdeling inkoop maar ook het sturen=managen) en de werkvloer/patientgeboonden activiteiten. De NZA hoort daar ook bij die overhead, een log bureaucratisch apparaat, de verzekeraars etc. etc.. Daar zal het wel net zo erg zijn als bij de organisatie Pink Ribbon met een directeur van een kleine organisatie die 65.000 opstrijkt als salaris (excl. werkgeverskosten)

  4. Als ik me bij de AWBZ beperk tot verpleeg- en ouderen zorginstellingen, verbaas ik me over twee dingen: tegenover het geld dat de AWBZ aan de zorginstelling geeft, staat — neem ik aan — een kwaliteitsverplichting (bijvoorbeeld de eis dat bij 40 patienten 5 verzorgenden staan en nog veel meer eisen); mijn vraag: IS ER CONTROLE OF AL DIE EISEN VOORTDUREND EN DAADWERKELIJK WORDEN GEHANDHAAFD??. Punt 2: Is er toezicht en stimulatie dat STEEDS de uiterste efficiency wordt nagestreefd om dat AWBZ bedrag niet onwerkelijk hoog uit de pas te laten lopen??; zie bovenstaande zinsnede bij AWBZ: **zonder enige prikkel om hogere kwaliteit voor minder kosten te leveren**.
    Het voortdurend falen (zondigen) van de zorginstellingen ten aanzien van deze twee punten maakt de zorg steeds duurder, maar wat nog erger is, resulteert VOOR DE PATIENTEN in een kwalitatief slechte zorg.

  5. Als de NZa afrekent met de zorgfabels door gewoon met eigen fabels te komen (om toch vooral in overeind te kunnen blijven)dan ben ik al weg.Dit neem ik gewoon niet eens serieus en ik ben toch uiteindelijk degene die ziet hoe het gaat op de werkvloer, waar de NZA waarschijnlijk toch niet echt goed heeft gekeken.Ik kan wel een aantal zaken opnoemen die wél hout snijden, maar kennelijk heeft dat toch niet veel zin.Het wiel is nu uitgevonden! Hoera.Dat je nog voor deze “prestatie” salaris ontvangt, dat vind ik nou triest.

  6. Is dat dezelfde NZA die ervan beticht wordt, er bij serieuze en gefundeerde klachten over de zorgverleners en verzekeraars, zijn kop in het zand steekt, er een vestzak-broekzak mentaliteit op nahoudt en zelf erg veel geld voor instandhouding verbruikt. Hoe betrouwbaar is zo’n organisatie?
    Ik zie binnen onze patiëntenvereniging alleen maar dat de leden ieder jaar steeds meer premie betalen maar daarnaast ook steeds meer zelf moeten betalen. Bovendien worden ze steeds vaker geconfronteerd met hoge reis- en kerzuimkosten om de nog gecontracteerde zorgverlener te bezoeken.
    Daar zijn mensen zich heel goed van bewust.
    Misschien tijd voor de hand in eigen boezem?

  7. Ik vind het absoluut onbestaanbaar dat de Nza een platform biedt aan een medewerker van een commerciele onderneming om zijn ongefundeerde mening over de AWBZ te spuien, waarmee vele duizenden hardwerkende zorgverleners, die zich dagelijks met hart en ziel inzetten om hun clienten zo goed mogelijk te helpen, worden beledigd. Zorgorganisaties en zorgverleners in de AWBZ zijn elke dag bezig om te kijken of de zorg beter en goedkoper kan!

  8. Eindelijk: nza heeft het licht gezien. Versplintering van de zorg in allerlei productjes en specialismen is de oorzaak van de stijging van de zorgkosten (en bureaucratie). Heren/dames beleidsmakers: maak de zorg weer generiek en laat de zorgaanbieders zelf de invulling geven in plaats van af te rekenen op elke komma (bespaard [pappier, controle-apparaten, accountantskosten, ministeries die dit moeten verzinnen, etc, etc)

  9. Wat er als rode draad doorheen loopt maar wat nu niet genoemd wordt is de reden dat de patiënten met lichtere aandoeningen meer behandelingen kregen. Blijkbaar is het bij een zware behandeling niet zo moeilijk om de diagnose te stellen en vervolgens te behandelen. Het gaat fout bij de diagnoses van de meer ‘vage gevallen’. Daar zie je dat er soms een carrousel van specialisten nodig is omdat we nog steeds met een eilandjescultuur werken en ook iedereen zijn eigen set gegevens hanteert in de eigen silo. Laten ziekenhuizen daar eerst maar eens wat aan doen, patiëntendossiers inzichtelijk maken en ontsluiten en de beschikbare techniek om alle data te analyseren gebruiken. Het is nu heel veel trial and error. Dat is mede de reden dat 50% van alle ingezette behandelingen uiteindelijk verkeerd bleek.

  10. Ik lees:
    “De stijging werd veroorzaakt doordat juist de patiënten met lichtere aandoeningen meer behandelingen kregen en bovendien door meer verschillende specialisten onderzocht werden.
    Onmiddelijk krijg ik associaties met poeppoli’s. Met menstruatiepoli’s. Met verzekeraars die een polis aanbieden die “Schimpie, de kalknagelduivel” ritueel uitbannen.
    En als simpele burger leg ik dan de link naar de marktwerking.
    Maar volgens de altijd kritische NZa, die over ons waakt, is dit dus een fabel.
    Wie belazert nou eigenlijk wie?

  11. Let op: van allerlei kanten wordt de laatste tijd de discussie over marktwerking geframed als irrelevant. Ook de NZa doet eraan mee: “De vraag of u voor of tegen marktwerking in de zorg bent, is een onnodige vraag”.
    Dit lijkt een georkesteerde aktie

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.