Zorgkantoren moeten nieuwe zorgaanbieders beter screenen en declaraties controleren om verzekerden beter te beschermen. Om de zorgkantoren daarop aan te spreken, wil de NZa meer bevoegdheden hebben, ‘Bijvoorbeeld de wet aanpassen, zodat de NZa een last onder dwangsom op kan leggen als het zorgkantoor verzaakt,’ aldus woordvoerder Natasja Wijnbeek van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa). Verder moeten de zorgverzekeraars inzicht geven en keuzes bieden aan hun verzekerden. Voor consumenten is het belangrijk te weten wat de verschillen in prijs en kwaliteit zijn tussen de zorgpakketten, maar ook wat de verschillen zijn tussen verzekeraars.
Verschillen
In haar jaarlijkse overzicht van de “Stand van de Zorgmarkten”, feiten, cijfers en visie op zorg, legt de Nederlandse Zorgautoriteit NZa de focus voor 2014 op de consument. Die moet de verschillen kunnen zien bij zijn keuze voor een polis of voor een zorgaanbieder, aldus de NZa. De zorgautoriteit zet jaarlijks de feiten en cijfers van de zorgmarkten op een rij en geeft haar visie op de toekomst in de Stand van de Zorgmarkten.
Monopolie
De NZa wil verder de regiomaatschappen aanpakken. Zij wil de mogelijkheid hebben om in regionale maatschappen van medisch specialisten in te grijpen op het moment dat ze te veel macht in de regio hebben. De Zorgautoriteit is beducht voor de monopolieposities op regioniveau.
Nul vergoeding
Verder pleit de NZa ervoor om ‘nul vergoeding te geven aan zorgkantoren voor de zorg van niet-gecontracteerde aanbieders. En tekent daarbij aan: ‘De roep om transparantie geldt net zo goed voor de wetgever. Overgang van het ene naar het andere systeem moeten niet te lang duren. Dat zorgt voor administratieve rompslomp en onduidelijkheid die niet-correct declareren in de hand kan werken.’
Financieel risico
De NZa schrijft dat ‘dit jaar voor het eerst echt zichtbaar is wat men met de stelselwijziging van 2006 voor ogen had: verzekeraars lopen financieel risico en gaan daardoor scherper selecteren welke zorgaanbieder zij voor een behandeling willen contacteren, en welke niet. Maar voor consumenten zijn de keuzes die verzekeraars daar maken nog niet transparant.’ Dat is volgens de NZa geen goede zaak. Te allen tijde moet voor consumenten duidelijk zijn met wie de verzekeraar een contract heeft, ‘Zodat je een weloverwogen keuze kunt maken wie voor jou de beste behandelaar is.’ De NZa controleert in 2014 of zorgaanbieders de verscherpte regels over informatievoorziening naleven.
Het is een goeie zaak dat er meer controlle komt.
Of lezen mensen niet wat er fout gaat?
De groot graaiers betalen wij.
Ja! Laten we vooral weer meer wetten en regeltjes bedenken zodat de NZa goed kan controleren dat de Zorgkantoren goed controleren, dat de nieuwe aanbieders goed controleren, dat de zorgverleners van die nieuwe aanbieders goed hun werk doen.
Maak dan ook nog een wetje dat ik de NZa mag controleren. Ik weet zeker dat de zorgconsument enorm veel beter bediend gaat worden; not.
Wanneer leren we nu eens dat het gaat om vertrouwen tussen de uitvoerende zorgverlener en de zorgbehoefende? Kleinschaligheid, maatwerk en dicht bij mensen, daar gaat het om. Het administratiekantoor NZa begrijpt helemaal niets van mensen.
Leuk gezegd van de NZA maar hoe wil men dat afdwingen? Met boetes? Die betalen ZV uit hun achterzak. Met andere woorden, ik vrees dat de controle op de zorgverzekeraars in de praktijk minimaal zal zijn.