Het is bijna bewonderenswaardig hoe we in Nederland een zorgstelsel hebben gebouwd waarin zorgverleners dagelijks door een hindernisbaan van regels, protocollen, afvinklijstjes en productieafspraken moeten springen om überhaupt betaald te worden. En alsof dat nog niet genoeg is, komt nu de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd nu borsttrommelend handhaven op een beleidsleus — ‘passende zorg’ — alsof er ooit een arts, verpleegkundige of therapeut is opgestaan met het voornemen: ‘Vandaag ga ik eens níet-passende zorg leveren.’

In plaats van de energie te richten op het wegnemen van de perverse prikkels die overbehandeling belonen en terughoudendheid bestraffen, wordt er een nieuwe hoepel toegevoegd aan het circus.
Het resultaat? Minder tijd voor patiënten, meer tijd voor semantiek en compliance.
En de echte vraag blijft onbeantwoord: wie wordt hier nu werkelijk beter van?
Aan iedere ‘ collega’ die kritiekloos deze beweging omarmt: schaamt u zich diep.
Mogelijk dat uw ambities zich over de rug van zorgverleners concretiseren?

Steengoed dat onze publieke toezichthouder verantwoordelijkheid neemt voor de publieke opgaven waarvoor we staan in de zorg. Complimenten, Hugo en Hilde.