Zorgprofessionals hebben volgens Olde Rikkert onvoldoende oog voor meervoudige problemen van kwetsbare ouderen. Bij de diagnose richten ze zich te veel op één probleem. “Zorgprofessionals handelen nu volgens de richtlijnen van een specifiek fysiek probleem – bijvoorbeeld hartfalen – terwijl er vaak veel meer met de oudere aan de hand is. Variërend van angst, en vergeetachtigheid tot diabetes of mobiliteitstoornissen. Een ingreep kan dan heel verkeerd uitpakken. We werken nu aan heldere kwaliteitscriteria die helpen bij het maken van de juiste afweging. Zo bespaar je ouderen veel onnodige ellende en maak je geen overbodige kosten.”
Minder opnames en minder medicijnen
Jaarlijks kunnen er tientallen miljoenen euro’s worden bespaard, stelt Olde Rikkert op basis van de resultaten van een experiment in de regio Nijmegen met vierduizend kwetsbare ouderen. Daarop kan anderhalf tot twee miljoen worden bespaard. Voor heel Nederland is dat een veelvoud, aangezien er 700.000 kwetsbare ouderen zijn. De besparing bestaat uit minder verpleeghuis- en ziekenhuisopnames, minder medicatiegebruik en minder ouderen met delier.
Kwaliteitsnormen
Het Nijmeegse experiment, dat onderdeel is van het Nationaal Programma Ouderenzorg, moet leiden tot kwaliteitsnormen om kwetsbare ouderen betere zorg te kunnen bieden. Met deze criteria moeten welzijnwerkers, huisartsen en medisch specialisten de meervoudige problemen eerder herkennen zodat ze betere afwegingen kunnen maken. Olde Rikkert vertelt over een kwetsbare oudere die na haar operatie voor kanker totaal onhandelbaar was. Ze rukte haar infuus er steeds uit en gedroeg zich agressief. “De mevrouw had psychiatrische en psychologische problemen en een operatie was te veel voor haar. Als haar problemen vooraf goed waren bekeken en waren afgezet tegen het moeizame herstel- en revalidatieproces, dan was nooit voor een operatie gekozen. Die keuze vraagt wel om lef. De zorgprofessional moet niet handelen volgens de richtlijn voor kanker maar besluiten wat het beste is voor de kwetsbare oudere. Met extra hulp thuis was deze mevrouw beter afgeweest.” (Zorgvisie – Bart Kiers)
Lees ook:
SCP: signaleer zorgvraag kwestbare zorg eerder
‘Driekwart zorg wordt ouderenzorg’
Zorgvisie magazine
Interesse in meer achtergronden? Word nu abonnee van Zorgvisie.
Ga voor kwaliteit van leven en niet alleen voor kwantiteit. Dit geldt trouwens niet alleen voor ouderen.
en met de haldol schieten ze ook weleens uit!
Dan zijn ze zeker rustig!
In alle 9 jaren dat ik als verzorgende bij bewoner kom;
standaard 3 keer per dag
3 Paracetamol..
Is dit onzin of is dit onzin ?
Hoe moeilijk kan het zijn: beetje onethisch voorbeeld wellicht maar bij een auto die niet rijd ga je toch ook niet de banden vervangen, terwijl ook de hele motor stuk is. Je bekijkt het totaal en beslist dan welk onderhoud je uitvoert. Dát vinden we allemaal heel logisch, maar als het over het ons meest dierbare, de mens, gaat, wordt het blijkbaar plots erg ingewikkeld.
Het in dit artikel gesignaleerde probleem is veel breder dan de ouderenzorg. Zowel in mijn persoonlijke leven als in mijn voormalige werkkring als maatschappelijk werkende heb ik kunnen constateren dat specialisten met grote deskundigheid werken, vanuit hun eigen (tunnel) visie. Mijn vraag is dan ook: Wat kan de medische wetenschap doen aan vermindering van deze manier van kijken naar een patient (bijv. als een oogkwaal, of een hartprobleem. Zeker is het zo dat ouderen binnen de patientengroep extra kwetsbaar zijn, en juist bij hen de hele mens, met al zijn mogelijkheden en beperkingen in beeld moet zijn.
Met inhoud eens. Alleen jammer dat de titel suggereert dat het om de verpleeg- en verzorgingshuizen gaat (ouderenzorg wordt vaak hier mee aangeduid). Een titel: “Miljoenen worden verspild binnen medische zorg aan ouderen” had al anders overgekomen.
Veel ouderen 80+ zullen als ze een keuze krijgen voor de optie kiezen: wel verlichten, maar niet verlengen. Daarnaast schromen ze om een keuze te maken, waarbij ze hun naasten en kinderen zullen moeten belasten met zorg. Terwijl die kinderen, als ze voor een keuze gesteld worden, Pa of Ma niet de “beste” behandeling zullen durven onthouden. Dit vraagt wijze artsen!En niet nog meer kriteria: een fitte 85-jarige die er nog zin in heeft, moet je meer kunnen en mogen bieden, dan een ander.
Herkenbaar uit mijn ervaring als (interim-)manager in de ouderenzorg, maar op dit moment uiterst lastig om mee om te gaan. Het vraagt van artsen om hun basisparadigma, de eed van Hippocrates ter discussie te stellen, vraagt rationeel denken van patiënt en familie, vraagt discussie over de kwaliteit van leven van ouderen, vraagt respect voor de keuze van de patiënt samen met de arts om onnodig lijden en de levensduur te beperken. Ik zie de reacties in het buitenland al voor me.
Goed, alleen omdat men erop kan bezuinigingen wordt het nu kennelijk wel serieus genomen hoe we eigenlijk met ouderen om moeten gaan. Hoe te handelen en waar de grenzen te leggen. Zou resulteren in minder opnames in ziekenhuizen en instellingen. Zou betekenen dat ouderen langer in hun eigen thuissituatie kunnen blijven wonen.
Ja, alleen werd en gaat er verder ook enorm bezuinigd worden op thuiszorg.
De zoveelste kreet in dit steeds ouder wordende land, die onrust geeft.
Zeer herkenbaar. Heb als hartfalenverpleegkundige zowel goede als slechte ervaringen in de samenwerking met huisartsen en specialisten bij de zorg voor deze groep. Overleg en samenwerking is hier cruciaal, maar daar is vaak maar weinig tijd voor. Heldere criteria zijn dan ook meer dan welkom.
he he eindelijk erkenning voor iets wat al jaren speelt,het geheel van de mens bekijken en niet alleen het kwaaltje.Ik hoop dat dit snel overal ingang vindt.
Heb inderdaad de ervaring met mijn moeder van bijna 80. Was er eerder op beide klachten en niet één klacht gereageerd, dan had behandeling eerder kunnen beginnen en was misschien voorkomen dat ze op een TOP-kamer terecht kwam.