In ondermeer Amsterdam is het aanbod in grote mate extramuraal. Dit betekent dat deze zorg niet onder de AWBZ valt. In gebieden waar wel intramuraal wordt gewerkt, valt dezelfde zorg nog wel onder de AWBZ. Dit leidt tot verschillen in de financiële risico’s die verzekeraars lopen en kan leiden tot een ongewenste prikkel om cliënten intramuraal op te nemen.
Onduidelijk
Hoewel voorstander van de overheveling, vraagt bestuurslid Diana Monissen aandacht voor het risicovereveningsmodel. In grote steden ligt de consumptie van ggz hoger dan elders en is het aanbod meer extramuraal. Tezelfdertijd is onduidelijk in hoeverre dit aanbod uit de basisverzekering wordt gedekt. Monissen pleit daarom voor een ggz-specifiek vereveningsmodel. De eigen bijdrage die minister Klink voor bepaalde vormen van ggz wil invoeren, ziet Agis als een belemmering. “Ik begrijp wel dat de minister naar oplossingen zoekt om een explosie van de ggz-kosten te voorkomen, maar het een eigen bijdrage is principieel niet juist”, vindt Monissen. Om schotten in de zorg te voorkomen, ziet Agis bij voorkeur één systeem van financiering in de ggz. (ZorgVisie – Philip van de Poel)