Een van de problemen waarmee HpA kampt, betreft de wachttijden voor patiënten die bellen naar de huisartsenpost. Deze lopen soms op tot een uur. Dit heeft volgens de HpA niet alleen te maken met een al eerder gemeld tekort aan huisartsen, maar vooral ook met een ernstig tekort aan triagisten.
Mede hierdoor is ook de werkdruk van de triagisten hoog. Het is niet alleen lastig om triagisten te vinden, maar ook om ze te houden, vertelt Lisa Tiggelaar van werkgeversorganisatie InEeen. ‘En dat geldt vooral voor de huisartsenposten in de grote steden. Het werk in een stad als Amsterdam is zwaarder dan in een rustige randgemeente. Dronkenschap, overlast, een handgemeen – er gebeurt meer in zo’n stad dan daarbuiten. Dus als je als triagist een overstap kunt maken naar een minder hectische post, dan kan de keuze snel gemaakt zijn.’

HAP in Zeeland

Inmiddels speelt het probleem van een tekort aan triagisten ook elders in het land. Lisa Tiggelaar: ‘Ik was onlangs in Zeeland. Een half jaar geleden was daar op de huisartsenposten nog niets aan de hand. Maar inmiddels zijn daar ook tekorten aan tragisten.’

Kees Gillis, voorzitter van branchevereniging NVDA, herkent deze ontwikkeling. ‘De werkdruk is hoog en goede mensen zijn moeilijk te vinden, eigenlijk in heel Nederland. Overal komen we mensen tekort. Weliswaar is er sprake van een lichte daling van bezoek, maar er komen naar verhouding steeds meer telefoontjes met een hoge urgentie binnen. Het loopt daardoor aan alle kanten mis.’

Kiespijn ’s nachts

Lastig is ook dat patiënten sneller contact opnemen met de huisartsenpost dan in het verleden. Verschillende organisaties, zoals de HpA en de NVDA voerden campagnes over dit thema, maar het blijkt niet zo eenvoudig om de trend om te buigen.

Soms zijn er ook aanwijsbare redenen voor. In een binnenkort te verschijnen uitgave van het vakblad De Doktersassistent vertelt triagist Frieda de Boer dat een patiënt ’s nachts met kiespijn alleen bij de dienstdoende tandarts terecht kan onder strikt omschreven voorwaarden. ‘En dan moeten ze ook nog eens 200 euro meenemen. Logisch dat ze dan voor een pijnstiller bij ons aankloppen. We helpen ze wel, hoor. Je zal het zelf maar zijn.’

HpA en werkcultuur

Afgezien van de werkdruk en het tekort aan triagisten, was bij de HpA ook de werkcultuur een van de redenen voor de IGJ om verscherpt toezicht in te stellen, aldus directiesecretaris Ellis Lourijsen in Medisch Contact. ‘Medewerkers ervaren een niet prettige werkcultuur, een angstcultuur zou je kunnen zeggen. Maar hierop kan ik verder geen toelichting geven, we wachten af welke informatie het IGJ-rapport erover geeft. Het is niet dat ik het verborgen wil houden, maar het ligt zo gevoelig.’

Kees Gillis: ‘Een angstcultuur is natuurlijk altijd slecht, en wat de NVDA betreft worden de mensen die daarvoor verantwoordelijk zijn hard aangepakt. Maar we kennen de nieuwe interim-directeur goed, en we hebben er alle vertrouwen in dat het onder zijn leiding beter zal gaan.’