De belangrijkste conclusie van de Algemene Rekenkamer is dat het ministerie de verspreiding van innovaties meer moet sturen. “Het stelsel voor de langdurende zorg bevat nauwelijks prikkels om te investeren om te innoveren en innovaties te verspreiden”, schrijft de rekenkamer.
Financiering onzeker
Het geld dat zorgaanbieders bijvoorbeeld verdienen met efficiënter werken, mogen ze vaak niet houden. Daar komt bij dat de continuïteit van de financiering van innovaties onzeker is. Veelbelovende innovaties vallen vaak stil nadat de projectsubsidie ophoudt omdat de overgang naar structurele financiering zeer moeizaam verloopt.
Zorgkantoor let niet op innovatie
Zorgkantoren leggen bij de inkoop van zorg vooral de nadruk op kostenbeheersing en besteden nauwelijks aandacht aan innovatie. De Algemene Rekenkamer adviseert daarom in haar rapport de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) om er intensiever op toe te zien dat zorgkantoren meer innovatieve zorgvormen inkopen.
Draagvlak onder cliënten
Verder is het draagvlak voor zorginnovaties bij cliënten en zorgaanbieders niet altijd even breed. Mensen in de zorg hebben in de regel niet zoveel met technologie. En als er ook nog allerlei onzekerheden zijn over privacy en veiligheid, dan is dat niet bevorderlijk voor de verspreiding van zorg op afstand.
Standaardisatie
Tot slot constateert de Algemene Rekenkamer dat de standaardisatie bij zorg op afstand projecten tot nu toe ontbreekt. Bij elk nieuw project worden weer eigen normen en richtlijnen opgesteld. De Rekenkamer adviseert minister Klink daarom om de standaardisatie op het gebied van ict te bevorderen. (Zorgvisie – Krista Kroon/Mario Gibbels)
Lees ook:
Bekijk een filmpje over het rapport
