GGZ Centrum Roermond is gestart met een polikliniek voor mensen die lijden aan een koopverslaving. Zo’n twee procent van de Nederlandse bevolking lijdt hieraan. Overwegend (85%) betreft het vrouwen, die met name de drang om uiterlijke verzorgingsproducten te kopen niet kunnen weerstaan. Maar ook mannen kunnen last van koopverslaving hebben, vooral als het gaat om technische producten.

Media-aandacht

Koopverslaving of oniomanie vertoont zowel kenmerken van verslaving als van andere psychische stoornissen. De verslaafde komt in een cirkel terecht die zij (of hij) niet meer kan doorbreken. De niet te weerstane drang om iets te kopen geeft eerst een prettig gevoel, gevolgd door teleurstelling en ontgoocheling. Die voeden de spanning om weer iets te kopen, enzovoort. Het resultaat: oplopende schulden, sociaal isolement en relatieproblemen. De polikliniek van GGZ Roermond biedt de slachtoffers diagnose en behandeling, in de vorm van medische en psychologische begeleiding. Naast veel media-aandacht wordt de polikliniek gepromoot via folders voor huisartsen.

Commerciële initiatieven

De polikliniek voor koopverslaving is een mooi voorbeeld van een nieuw commercieel initiatief van een gevestigde GGZ-instelling. Er wordt een nieuwe markt aangeboord door gebruik te maken van bestaande expertise en competenties. Dat vraagt wel om verder te kijken dan de gangbare vormen van zorgverlening. Om een ruimere definitie van ‘verslaving’ en een bredere opvatting van ‘zorg’. Er zijn ook andere kapers op deze commerciële kust. Zo biedt de particuliere kliniek Smith & Jones hulp aan gameverslaafden. Met name tieners die niet meer kunnen stoppen met computerspelletjes, en hun ouders, vormen de doelgroep. Zo zijn er meer commerciële initiatieven. Die met elkaar bewijzen dat ‘geestelijk welbevinden’ (en dat is wat anders dan ‘geestelijke gezondheidszorg’) een groeimarkt is.