Naar schatting kunnen in 2020 13.000 zwakbegaafden geen beroep meer doen op langdurige zorg in de AWBZ. Dat berekent TNO in de ‘Trendanalyse verstandelijke gehandicaptenzorg’, die deze week is verschenen. Uit dit rapport blijkt bovendien dat gemeenten straks te maken krijgen met ongeveer 5.400 jongeren met licht verstandelijke beperkingen die behandeld moeten worden en niet meer thuis kunnen wonen. In 2020 moeten verder ruim 33.000 mensen met verstandelijke beperkingen een beroep doen op de gemeente voor dagbesteding, vervoer of begeleiding. Verder kunnen tegen die tijd 76.000 mensen met verstandelijke beperkingen niet meer wonen op kosten van de AWBZ.
Druk op gemeenten
De trendrapportage biedt twee scenario’s; eentje bij ongewijzigd beleid en eentje als het regeerakkoord helemaal wordt uitgevoerd. TNO verwacht in het tweede scenario knelpunten bij het beperken en het afschaffen van kortdurend verblijf of logeren. “Dit betekent voor de familie het vervallen van een escape of adempauze bij een te grote belasting in de thuissituatie. Het gevolg hiervan kan zijn dat men is gedwongen eerder beroep te doen op de zwaarder professionele zorg.” TNO stipt ook aan dat zorgaanbieders in plaats van met enkele zorgkantoren met 420 gemeenten te maken zullen krijgen. “Met de gemeenten moet het aanbestedingstraject worden doorlopen, moeten afspraken worden gemaakte enzovoorts. Ook ligt in dit traject het gevaar van leegstand van dagbestedingsvoorzieningen op de loer, waardoor investeringskosten niet kunnen worden terugverdiend.” (Zorgvisie – Wouter van den Elsen / Twitter)
Lees meer:
Aantal cliënten daalt en omzet stijgt in gehandicaptenzorg
Ondersteuning aan gehandicapten kraakt
Kabinetsmaatregelen treffen gehandicapten hard
Kritiek op tegemoetkoming gehandicapten blijft
Zorgmanager van het Jaar
Registreer u voor het congres Zorgmanager van het Jaar 2011 op 7 april.
Woningbouwverenigingen moeten volgens mij dan alvast participeren op meer werk met ‘lastige’ huurders als LVG mensen niet bij traditionele zorginstellingen ondersteuning kunnen krijgen. Misschien alvast alle vastgoedtakken van de grotere zorginstellingen opheffen. Als we toch moeten besparen. Daar gaat momenteel veel geld in om zonder dat het efficient is (veel huisvestingmaangers/staffunctionarissen bij een zorginstelling kopen hun financieringskennis door nwe ZZP structuur nu elders in). Kunnen zorginstellinge zich richten op de core business: zorg/primair proces. Huisvesting/vastgoedvraagstukken aan een partij overlaten (WBV) die er meer verstand van hebben. Geen dure vastgoedmensen meer nodig in de zorg of een of andere vage SBU/RVE binnen een zorginstelling. Vragen aan de clienten zelf wat ze willen aan huisvesting (hoeft echt geen paleis te zijn) en op basis van klantwens huisvesting op laten zetten door WBV. Bijkomend voordeel: eigen belang van korte termijn denken van een RVE Huisvestingsafdeling binnen een zorginstelling…. denken vaak in projecten die er ook mooi uit moeten zien zodat deze als stokpaardje kunnen worden ingezet voor de afdeling huisvesting maar waar ingeleverd moet worden op duurzaamheid en veiligheid. Want ja… eenmaal gerealiseerd vallen de exploitatiekosten vaak onder een andere RVE (bv divisie volwassenzorg) die nu verplicht is om voor 30 jaar dit gebouw te moeten uitbaten.
Het kan allemaal zoveel simpeler.
Ook goed: zorgorganisaties a la Buurtzorg: kleinschalig en geen logge overheadkosten met medewerkers die te ver van werkvloer staan en hun eigen belangen en politieke spelletjes spelen om het dure AWBZ geld te verzilveren.