De Nederlandse poldercultuur staat echte transparantie over zorg in de weg. Het ‘Jaar van de Transparantie’ bestond vooral uit mooie woorden voor de Bühne.
Nederland loopt achter op andere Westerse landen als het gaat om transparantie over kwaliteit van zorg. Die ongemakkelijke boodschap bracht Niek Klazinga, hoogleraar sociale geneeskunde, vorige week tijdens een symposium van de Dutch Hospital Data voor kwaliteitsmanagers dat ik bezocht. Heropnames, de 30-dagen overleving na een hartaanval en de 5-jaar overleving na kanker, allemaal relevante informatie die in Canada, Amerika en Zweden gewoon openbaar is. Nederland heeft die informatie wel, maar die is niet openbaar. Het is nogal wat als iemand van de statuur van Klazinga, werkzaam bij de OECD, dat zegt, lijkt mij. Hij wijt het gebrek
