In een deze week openbaar gemaakte brief van eind vorig jaar aan alle brancheorganisaties, schrijft staatssecretaris Van Rijn dat minutenregistratie niet door beleidsmakers veroorzaakt wordt, maar door zorgaanbieders zelf. ‘Net als de vorige staatssecretaris hanteer ik het uitgangspunt dat het voeren van een minutenregistratie een eigen invulling is van de zorgaanbieder.’ Maar dat neemt volgens Van Rijn niet weg dat het een hardnekkig fenomeen is waar maar moeilijk mee gestopt kan worden door de zorgsector. Met name bij het declaratieproces en bij het berekenen van de eigen bijdrage van cliënten lijken zorgpartijen niet zonder tijdregistratie te kunnen. De staatssecretaris heeft daarom de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) en het Centraal Administratie Kantoor (CAK) de opdracht gegeven om naar deze twee processen te kijken.

Per se in uren

Het blijkt dat bij het declaratieproces de minutenregistratie wordt veroorzaakt door afspraken die zorgkantoren maken met zorgaanbieders over de verantwoording van uren. VWS heeft nooit verplicht dat die afspraken in tijd vastgelegd worden, en slelt dat het anders kan. Bij het proces rond de eigen bijdrage geldt hetzelfde. Hoewel, ‘geleverde zorg’ de basis blijft voor het heffen van de eigen bijdrage, hoeft volgens de staatssecretaris het begrip ‘geleverde zorg’ niet per se in uren, minuten of dagdelen uitgedrukt te worden.

Planning = realisatie

De oplossing ligt in het generieke model: ‘planning = realisatie’. Hierin wordt niet een aantal uren vastgelegd, maar een plan. Dat plan wordt uitgewerkt in ‘arrangementen’, waarin ‘een vorm van kwantificering plaatsvindt naar hoeveelheid te leveren producten, de periode en de frequentie’. Van Rijn schrijft: ‘Op het ‘arrangement’ is een bandbreedte van toepassing, die ervoor zorg dat kleine afwijkingen zijn toegestaan. Dat leidt tot minder mutaties, berichtenverkeer, uitval bij controles en administratieve lasten. Met de introductie van het ‘arrangement’ kan de fixatie op uren worden doorbroken en dat schept ruimte voor vernieuwing. Ideaal is om de te leveren producten uit het ‘arrangement’ één op één door te vertalen naar de geleverde producten voor de ‘facturatie’. Dat betekent een vereenvoudiging van de uitvoering. Voorwaarde is wel dat zorgaanbieder kan aantonen dat beide grootheden – te leveren producten versus geleverde producten – in balans zijn, oftewel ‘in control’.

Kanttekeningen zorgverzekeraars

Bij het ‘in control’ zijn van zorgaanbieders, plaatst Zorgverzekeraars Nederland (ZN) wel enkele praktische voorwaarden. Ten eerste in het kader van de zorginkoop. Namelijk dat zorgkantoren een landelijk vastgestelde checklist gaan hanteren om te kunnen beoordelen of zorgaanbieders daadwerkelijk ‘in control’ zijn. Als dat inderdaad zo is, dan mag de zorgverlener pas van het zorgkantoor gaan werken in het model ‘planning = realisatie’. Ten tweede willen verzekeraars de garantie dat als zorgaanbieders met dit model gaan werken, ze dat budgetneutraal doen. Idealiter moet ‘planning = realisatie’ leiden tot gemiddeld lagere kosten per cliënt, aldus de verzekeraars. De staatssecretaris eindigt de brief met de opmerking dat er op dit moment wettelijk geen enkele regel zorgaanbieders tegenhoudt om met het nieuwe model aan de slag te gaan. Lees de brief hieronder.