Sinds de invoering van de Zvw beweegt dit percentage zich tussen de 16 en de 20 procent, schrijft De Jonge. ‘Daarbij moeten we er rekening mee houden dat ook binnen deze groep het zorggebruik ongelijk verdeeld is. Bijna elk jaar is er een kleine groep verzekerden die jaarlijks per persoon meer dan een miljoen euro aan zorgkosten maken.’

Daarnaast is er een groep van 10.000 verzekerden die gemiddeld meer dan 100.000 euro aan zorgkosten maken. ‘Tegenover de concentratie van zorgkosten bij een minderheid van de bevolking staat dat in 2016 gemiddeld 87 procent van de verzekerden gebruik maakt van zorg uit de Zvw.’

Hoge kwaliteit

Deze cijfers tonen volgens De Jonge ook de kracht van de Nederlandse zorg. ‘Als je geconfronteerd wordt met een ziekte of gezondheidsbeperking krijg je zorg van een hoge kwaliteit. Ook dure behandelingen behoren, wanneer dat nodig is, tot de mogelijkheden. Binnen ons zorgstelsel wordt vaak alles in het werk gesteld om waar mogelijk een mensenleven te redden. En dat is voor ons allemaal van belang.’

Een verklaring voor de ongelijke verdeling van zorgkosten is daarnaast dat mensen doorgaans de hoogste zorgkosten maken in hun laatste levensjaar. ‘Voor iedereen breekt een keer het jaar aan waarin het leven in de waagschaal ligt. Dus zouden de zorgkosten een stuk minder scheef uitvallen wanneer we deze over de hele levensloop zouden bezien. In plaats van over een enkel kalenderjaar.’

Veel ouderen

De Jonge stelt vast dat in de gemeenten waar veel zorg gedeclareerd wordt, veel ouderen wonen. ‘Het is een bekend gegeven, dat iedereen in zijn eigen omgeving zal herkennen, dat naarmate we ouder worden de kans op gezondheidsproblemen en daarmee de kans op hoger zorggebruik toeneemt.’

Dit leidt ertoe dat de gemiddelde zorgkosten vanaf het 50e levensjaar beginnen toe te nemen en met het oplopen van de leeftijd steeds hoger worden. ‘Een 85-jarige maakt gemiddeld acht keer meer Zvw-kosten dan een 20-jarige en gemiddeld vijf keer meer dan een 45-jarige.’