De Rotterdamse PvdA-wethouder Marco Florijn wil meer van-werk-naar-werkbeleiding in de zorg. Dat schrijft hij vandaag in een opiniestuk in het Financieele Dagblad.
als deze samenvatting klopt, klopt de kop niet. Florijn probeert dan namelijk alleen de zorgmedewerkers die (vooral door nieuwe aanbestedingsronden) hun baan zien verdwijnen te vervangen door mensen die al op bijstand zijn aangewezen, zonder hen enig perspectief te bieden. veel beter is dat bij nieuwe aanbestedingsrondes het behoud van werk voor zorgwerknemers naast de kwaliteit een veel grotere rol kan spelen. of, waarschijnlijk nog efficiënter, afzien van nieuwe aanbestedingsrondes, die behalve veel onrust bij de cliënten en de werknemers vooral veel nieuwe werklozen en werk voor juristen opleveren.
Florijn heeft wel gelijk dat de bureaucratie waarmee mensen met een uitkering die (willen) gaan werken te maken krijgen als ze niet (direct) een volledig inkomen ontvangen, velen tegenhoudt. het zou veel simpeler kunnen als alle uitkeringen door de belastingdienst zouden worden uitgevoerd (toeslag of negatieve inkomstenbelasting) en de sociale diensten zich konden concentreren op sociale dienstverlening (en met veel minder kosten voor de gemeenten).
Er werken ruim 1,3 miljoen mensen in de zorg- en welzijnssector. Het grootste deel daarvan werkt in de ouderenzorg, gevolgd door de ziekenhuiszorg en de gehandicaptenzorg. Belangrijke personeelskwesties zijn de werkdruk, tekorten op de arbeidsmarkt voor zorgpersoneel en ruimte voor zijn professionaliteit.
als deze samenvatting klopt, klopt de kop niet. Florijn probeert dan namelijk alleen de zorgmedewerkers die (vooral door nieuwe aanbestedingsronden) hun baan zien verdwijnen te vervangen door mensen die al op bijstand zijn aangewezen, zonder hen enig perspectief te bieden. veel beter is dat bij nieuwe aanbestedingsrondes het behoud van werk voor zorgwerknemers naast de kwaliteit een veel grotere rol kan spelen. of, waarschijnlijk nog efficiënter, afzien van nieuwe aanbestedingsrondes, die behalve veel onrust bij de cliënten en de werknemers vooral veel nieuwe werklozen en werk voor juristen opleveren.
Florijn heeft wel gelijk dat de bureaucratie waarmee mensen met een uitkering die (willen) gaan werken te maken krijgen als ze niet (direct) een volledig inkomen ontvangen, velen tegenhoudt. het zou veel simpeler kunnen als alle uitkeringen door de belastingdienst zouden worden uitgevoerd (toeslag of negatieve inkomstenbelasting) en de sociale diensten zich konden concentreren op sociale dienstverlening (en met veel minder kosten voor de gemeenten).