Vooral het risico dat niet-verzekerde zorg of niet verrichte behandelingen worden gedeclareerd is groot, aldus de analyse. Als voorbeelden staan in het rapport cosmetische behandelingen die onder het mom van een ingreep met een medische indicatie worden gedeclareerd. Experts van bijvoorbeeld verzekeraars, politie en inspectie zeggen dat artsen de kans op sancties laag inschatten.
Frauderisico’s
Het ministerie laat weten dat het gaat om een verslag van verkenningen over frauderisico’s dat gebruikt wordt voor een groter onderzoek van de Nederlandse Zorgautoriteit. De minister wil pas reageren als het volledige onderzoek is afgerond. (bron: ANP)
In de media gaat alle aandacht uit naar het gedrag van de aanbieder. Maar is dat wel terecht? De Stichting Onafhankelijk Hulpverlening (SOH) vindt van niet! Zorgfraude kent ook een andere kant van de medaille. Daarover hebben wij dit artikel geschreven: http://www.soh.nl/zorgfraude/
Enige onderschatting van de gemiddelde cliënt?
De manier om er achter te komen wat er per cliënt gedeclareerd wordt is het in kopie sturen van de declaratie naar de cliënt.
De cliënt heeft daar recht op. Al zou de cliënt het niet begrijpen is er geen man overboord. Een declarant heeft de verplichting om uit te leggen hoe een declaratie tot stand komt.
Draagt bij aan een groter bewustzijn van de kosten van de gezondheidszorg. En hoe deze te beperken waar mogelijk.
U dacht dat zo’n factuur te begrijpen is?
Zolang zorgverzekeraars en artsen weigeren om patienten een kopie van de factuur/declaratie over de verrichtingen te sturen, kunnen fraudeurs vrijwel ongecontroleerd hun gang gaan. Kassa!
Wederom een voorbeeld van de patient als speelbal.