De zorgstandaard vasculair risicomanagement werd in 2009 gepubliceerd en blijkt in de ziekenhuizen nog niet overal bekend. Het is niet duidelijk waarom dit structurele beleid er nog niet is. “Niet iedereen kent de zorgstandaard”, zegt Nivel-programmaleidster Liset van Dijk. “De zorgstandaard is een relatief jonge ontwikkeling. Het duurt altijd even voor zoiets is doorgedrongen. Bovendien is de zorgstandaard wel gepubliceerd, maar is er geen intensief implementatieproces geweest. Het is in elk geval zeker geen onwil.”
Hart- en vaatziekten
De zorgstandaard beschrijft op hoofdlijnen hoe goede zorg voor mensen met een verhoogd risico op hart- en vaatziekten eruit moet zien en hoe de aanpak van risicofactoren georganiseerd kan worden. “Voordat er volgens de zorgstandaard kan worden gewerkt, zullen alle betrokken zorgverleners afspraken moeten gaan maken om samen te werken. Bijvoorbeeld over hoe zij het verwijzen en weer terugverwijzen regelen en hoe ze aan de slag gaan met het ‘individueel zorgplan’ en de ‘centrale zorgverlener’. Samenwerkingsafspraken zijn een belangrijke randvoorwaarde voor ketenzorg.”
Samenwerking
Om de samenwerking van de grond te krijgen moet er volgens Van Dijk nog veel gebeuren. “Dit moeten een aantal aanjagers op zich nemen. Bij Parkinson bijvoorbeeld zijn zorgverleners daar al een tijdje mee bezig en is dat al goed van de grond gekomen.” (Zorgvisie – Annelies Vermeulen)
Lees ook:
Ketenzorg komt te langzaam op gang
NMa en NZa publiceren spelregels ketenzorg
Ketenzorg komt minder vaak voor dan gedacht