In een nieuwe reclamecampagne van SIRE wordt de Geneefse Conventie geciteerd terwijl fragmenten van hulpverleners in oorlogsgebieden voorbijkomen. Vervolgens wordt de vraag gesteld ‘waarom beschermen we onze hulpverleners in oorlogstijd wel, maar niet in vredestijd?’ Dit wordt begeleid met het beeld van burgers die ziekenhuis- en ambulancepersoneel belagen. De campagne is nogal heftig en roept de vraag op of dit allemaal nodig is. Wordt het gevoel van onveiligheid hiermee niet juist versterkt? Op zoek naar het antwoord lees ik het bericht dat minister Ivo Opstelten van Veiligheid en Justitie de stijging van het aantal geweldsincidenten tegen hulpverleners tijdens de nieuwjaarsnacht ‘zorgelijk’ noemt. Het aantal van dit soort incidenten blijkt met vijf gevallen te zijn toegenomen vergeleken met vorig jaar. Volgens de wetten van de statistiek valt een toename van vijf gevallen onder de noemer ‘toeval’. Het is dus wonderlijk dat een minister zich hier zo veel zorgen over maakt.
Veiliger
Vervolgens kom ik het rapport Agressie en geweld van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) tegen. Daaruit blijkt dat het aantal meldingen van geweld tegen hulpverleners tussen 2007 en 2011 gestaag is gedaald. Het lijkt alsof de overheid ons de stuipen op het lijf probeert te jagen terwijl de maatschappij in feite alleen maar veiliger wordt. Een kort telefoongesprek met directeur ambulancezorg Martin Smeekes van Veiligheidsregio Noord-Holland Noord berooft mij van die hoopgevende gedachte. Smeekes publiceerde een game ter preventie van geweld tegen zijn medewerkers. Het gedaalde aantal meldingen in het rapport van BZK komt volgens hem doordat ambulancemedewerkers minder vaak meldingen doen. Hulpverleners vinden het langzamerhand normaal als ze uitgescholden worden.
Gewone burgers
Het ergste aan het verhaal van Smeekes is dat we het hier niet alleen over opgeschoten jeugd onder invloed van drank en pillen hebben. Nee, het is de normale burger die niet kan accepteren dat de zaken anders lopen dan verwacht. (Zorgvisie – Wouter van den Elsen / Twitter)
Weblog Wouter van den Elsen
Misleidende cijfers over geweld tegen hulpverleners
Om dit probleem goed in beeld te brengen hebben we een simpele en effectieve manier van aangifte doen nodig. Naast dit alles zouden de rechters in nederland ook is stevig door moeten pakken. De aanpak van dit soort tuig is veel te soft, daardoor voelen ambulance hulpverleners zich totaal niet serieus genomen!!
Als bedrijfs-BHV-er leer je ‘eigen veiligheid eerst’, dit geldt natuurlijk ook voor professionele hulpverleners.
Wat zou er gebeuren als deze zich voor hun eigen veiligheid terugtrekken, het slachtoffer laten liggen en later de relschoppers een proces aandoen wegens het verhinderen van hulp en opzettelijk verergeren van letsel.
Precies, ik heb daar al een balletje over opgegooid. Acceptatie van de situatie is te gek voor woorden. Men ziet het al als ‘normaal’ dat hulpverleners uitgescholden worden. Komt ook in de thuiszorg voor trouwens, soms stap je er over heen, de situatie van de patient in aanmerking nemend, maar we vertrekken ook wel zonder hulp te geven als mensen agressief zijn, het is niet anders.
Moraal van het verhaal, het ontbreekt veel mensen aan een basisopvoeding.