De acht bestuurders uiten hun kritiek in een brief aan minister Schippers van VWS. De brief is ondertekend door Ron Akkerman (Pro Persona), Jos Brinkmann (GGZ NHN), Ariëtte van Reekum (GGZ Breeburg), Rob Jaspers (GGNet), Adriaan Jansen (GGZ Friesland), Eddy van Doorn (Reinier van Arkel), Marie-Louise Vossen (GGZ Eindhoven) en Paul de Schipper (Emergis).
Brief ggz-aanbieders
De brief is een reactie op een uitspraak van de minister over behandelstops in de ggz. Schippers schreef eerder deze maand aan de Tweede Kamer dat cliëntenstops onacceptabel zijn. Ook noemde ze het onacceptabel dat ggz-aanbieders met de problemen naar de media stappen. In augustus kwam het Zeeuwse Emergis bijvoorbeeld landelijk in het nieuws door een behandelstop voor verzekerden van Zilveren Kruis. Volgens Schippers moeten ggz-aanbieders en zorgverzekeraars er in zulke gevallen zelf uit proberen te komen en, indien nodig, onder meer de NZa inschakelen.
Kritiek op NZa
Volgens de aanbieders gebeurt dit echter nooit. ‘De door de minister geschetste actieve opstelling en rol van de NZa in het bemiddelen of oplossen van die problemen komt ons niet bekend voor’, schrijven ze. ‘Wij hebben de NZa pas zien uitnodigen tot gesprek in die situaties waarin instellingen na heel lang praten en wachten zich gedwongen zagen om bekend te maken dat ze voorlopig geen nieuwe cliënten meer in behandeling konden nemen. En dan ook alleen in die gevallen waar een dergelijke bekendmaking leidde tot flinke publiciteit. Waardoor kleine aanbieders al helemaal niets te verwachten leken te hebben van een gang naar de NZa.’
Reactie NZa op kritiek
De zorgautoriteit laat nu weten zich niet te herkennen in de kritiek van de acht bestuurders. ‘In Nederland is afgesproken dat iedereen de zorg krijgt op het moment dat het nodig is en dat zorgverzekeraars en zorgaanbieders onderhandelen over aanbod en prijs’, zegt woordvoerder Sietske Ligtvoet. ‘Die afspraak is er om te zorgen dat we in Nederland waar krijgen voor ons geld.’ De NZa heeft als taak om pas in te grijpen als mensen niet de zorg krijgen die ze nodig hebben, legt Ligtvoet uit. Als een instelling een behandelstop instelt, maar cliënten nog kunnen worden doorgestuurd naar andere zorgaanbieders in de buurt, is het daarom nog niet direct nodig om in te grijpen. ‘Wij doen dat op basis van signalen van patiënten, zorgaanbieders of zorgverzekeraars. We vinden het kwalijk dat partijen conflicten over de zorgcontractering via de media proberen te beslechten: het is onderdeel van de onderhandelingstactiek geworden. We herkennen ons dan ook niet in de kritiek van de zorgaanbieders. Is de zorgplicht in het geding, dan grijpen we in. Zoals dat bij Emergis is gebeurd.’
