Veel psychologen nemen ontslag bij ggz-instellingen om als vrijgevestigde aan de slag te gaan. Dat maakt het voor instellingen lastig om personeel te vinden. Voor Judith Veenendaal, directeur van de Landelijke Vereniging van Vrijgevestigde psychologen & Psychotherapeuten (LVVP), is het een logische stap: ‘Behandelaren willen professionele ruimte en geen “managementindicatoren”, ze willen de zorg geven die hun patiënten nodig hebben.’
‘Het is een vrij simpel verhaal’,
Dat is een somber scenario beste Arne van Oranje. Zelf poog ik nog zicht te krijgen op het ZPM maar dat valt- ook al zitten we slechts een paar maanden voordat het circus moet aanvangen – niet mee. Nog geen duidelijkheid over contracten en omzetplafonds, dat maakt het werken in eigen praktijk er niet makkelijker op.
Wat het uit loondienst gaan, het woord ‘ontvlucht’ is niet teveel gezegd. Veel werkdruk en verantwoordelijkheden aan je persoonlijke BIG registratie maar geen beslissingsbevoegdheid, het zijn goede ingrediënten voor chronische stress en burnout. De eigen praktijk heeft last van pesterijen en administratiedruk van overheid en verzekeraars, maar je kunt je beroepsmatig handelen naar eer en geweten doen. Anno 2021 kiezen tussen twee kwaden, hopen op betere tijden.
Beste Alberts,
Ik hoop echt van harte dat ik in het ongelijk gesteld wordt.
En met het komende zorgprestatiemodel in 2022 voor de GGz zal het alleen maar erger worden. Dit nieuwe stelsel is doorspekt met het gehate zorgprogrammatisch werken. De behandelaren die de zorginstellingen zijn ontvlucht vanwege dit zorgprogrammatisch managementregime komen weer terecht in dit regime maar dan onder het management van de zorgverzekeraars.
De zorgverzekeraars gaan met spiegelinformatieteams elke declaratie van vrijgevestigde behandelaren en GGZ instellingen langs de zorgprogrammatische meetlat leggen en elke afwijking rapporteren aan de betreffende zorgaanbieder met het dringende verzoek dit te verantwoorden, zo nodig zelfs met dossiergegevens. Zo hopen de zorgverzekeraars en de NZa dat tegen 2024 elke zorgaanbieder in het gelid loopt en zorgprogrammatisch te werk gaat.
De LVVP heeft namens haar leden ingestemd met dit zorgprestatiemodel, dus de krokodillentranen in dit artikel snap ik niet helemaal. De LVVP werkt er zelf aan mee dat de professionele ruimte die behandelaren willen niet gerealiseerd wordt.
Ik werk ook in de GGz maar ben geen behandelaar, ik behoor tot het gehate management. Al sinds de invoering van de het DBC systeem in 2006 maak ik het interne beleid zo dat mijn behandelaren de professionele ruimte hebben en de behandeling kunnen geven die ze willen. Toen in 2015 Menzis besloot dat voor een contract in 2016 vereist werd dat je zorgprogrammatisch moest gaan werken heb ik met de rest van de directie en de behandelaren besloten contractvrij te gaan werken om zo de professionele vrijheid te behouden. Ook het steeds krapper worden van de budgetten van de zorgverzekeraars hielp mee in het besluit.
Wat waren Menzis, Zilveren Kruis en CZ boos dat wij geen contract meer wilden. VGZ was als enige erg bedroefd maar deed ook geen concessies aan ons.
Nu 5 jaar later blijkt het een zeer goed besluit te zijn geweest van ons, de omzet is min of meer gelijk gebleven en de behandelaren hebben lol gehouden in hun soms best wel moeilijke beroep. En er hangt geen Zwaard van Damocles meer boven je hoofd of je niet over je omzetplafond/budget bent heengegaan.
Kijken wat 2022 en verder ons gaat brengen.