De hoogte van de inkoopkorting die men wil bedingen bij leveranciers, varieert per ziekenhuis tussen de vijf en meer dan twintig procent. Ziekenhuizen weten niet of het haalbaar is deze percentages te bedingen en ook niet of de inkoopvoordelen groot genoeg zullen zijn om de kosten van extra serviceverlening te dekken. “Ziekenhuisbestuurders hebben een rooskleurig beeld van de overheveling,” constateert Willem Burggraaf van Nyenrode.
Dure geneesmiddelen
Sinds 1 januari vallen dure reumamedicijnen (TNF Alfaremmers) onder het ziekenhuisbudget. Waarschijnlijk later dit jaar en in 2013 volgen de andere dure geneesmiddelen. Met de overheveling dit jaar is een totaalbedrag gemoeid van 425 miljoen euro en volgend jaar nog eens eenzelfde bedrag. Het idee achter de overheveling is dat ziekenhuizen flinke extra kortingen kunnen bedingen bij de farmaceutische industrie. Zij moeten uit de kortingen echter ook de zorgverlening voor de dure geneesmiddelen buiten de ziekenhuismuren financieren. Het gaat dan bijvoorbeeld om prikinstructie bij patiënten thuis.
Thuiszorg
De zorgverlening bij patiënten thuis wordt nu uitgevoerd door thuiszorgorganisaties, of specialistische zorgleveranciers zoals Red Swan, Eurocept en Medithuis. Uit de enquête blijkt dat de respondenten de overheveling als een kans zien om nieuwe zorgconcepten voor het ziekenhuis te ontwikkelen. Men verwacht bovendien dat de kwaliteit van de serviceverlening die bij de dure geneesmiddelen geleverd wordt, onveranderd blijft. “Dit lijkt te getuigen van een ondernemende instelling onder deze bestuurders”, aldus directeur Bas van der Mierden van Prometheus Healthcare. (Zorgvisie – Eric Bassant)
Lees meer:
Het Beste Zorgidee van 2011 is hergebruik medicijnen
‘Medicijn neemt toe in Nederland’
Geen aparte lijst dure medicijnen
Minder diabetesmedicijnen bij allochtone patiënten
En daar zijn de consultants die een opdracht zoeken… Eerst publiekelijk aangeven dat de bestuurders er niets van begrijpen en dan hopen dat diezelfde dommerikken je inhuren. Maar ik vraag me af wie hier de klungels zijn. Die ziekenhuisdirecties hebben meer visie dan dé consultants in dit stuk tonen. Willem Burggraaf van Nyenrode geeft wel kritiek op het ‘rooskleurige beeld’ van de’ bestuurders, maar geeft bijvoorbeeld niet aan waarom de verwachte voordelen niet realiseerbaar zijn. Ik denk dat veel besturen een goede marktanalyse zullen maken en als ze daar hulp bij nodig hebben dan hoop ik dat ze een paar echte zorgeconomen inhuren. Die zouden dan gelijk eens kunnen kijken naar de mogelijkheid van gezamenlijke inkoop en de ruimte die de NZa daarbij geeft.