‘Zorgverzekeraars letten bij de zorginkoop vooral op prijs’, citeert Bouwmeester de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa). ‘Maar vervolgens doet de NZa niets. De NZa zegt dat de markt het zelf maar moet oplossen. Dat is niet voldoende. Er moeten nadere voorwaarden worden gesteld aan de zorginkoop. Zorgverzekeraars kunnen niet volstaan met de publicatie van hun inkoopvoorwaarden op 1 april. De NZa moet niet alleen het proces toetsen, maar ook kijken of inkopen op kwaliteit echt gebeurt. De NZa moet toetsen of verzekerden een stem hebben gekregen en of er fatsoenlijk wordt omgegaan met zorgverleners. De autoriteit moet nu ingrijpen en nadere eisen stellen, anders hebben we over tien jaar een parlementaire enquête over de zorginkoop. Zorgverzekeraars hebben ergens een verkeerde afslag genomen. Ze zijn onderweg de zorgverleners en verzekerden kwijtgeraakt.’

Wat bedoelt u daarmee?

‘Zorgverzekeraars hebben zelf besloten hoe ze de selectieve zorginkoop gaan vormgeven zonder de verzekerden en zorgverleners daarbij te betrekken. als je geen democratische basis hebt, zoals zorgverzekeraars, moet je elke dag vechten voor vertrouwen en legitimiteit. Verzekeraars zouden er goed aan doen om samen met verzekerden en zorgverleners te bepalen wat kwaliteit is en daarop inkopen.

Maar zorgaanbieders dralen met transparantie over de kwaliteit van zorg die ze bieden.

‘Desnoods moet de NZa zorgverleners daartoe dwingen. Transparantie van zorg hoeft ook geen kwaliteitsindicatorencircus te worden, als patiënten veel meer worden betrokken bij het vaststellen wat kwaliteit is. Als zij aangeven wat echt belangrijk is bij een behandeling, dan kan het eenvoudig. Voor het ontslaan van CVA-patiënten uit het ziekenhuis is het bijvoorbeeld relevant dat er thuis mantelzorg is. De essentie van het jaar van de transparantie is wat mij betreft het aanbieden van begrijpelijke kwaliteitsinformatie voor patiënten.’