Deze week is de tweejaarlijkse SCP-evaluatie van de Wmo verschenen. Volgens het bureau is het gemeentebudget voor de uitvoer van de huishoudelijke hulp (HH) toereikend voor 2009. Uit het rapport blijkt verder dat gemeenten in 2008 gezamenlijk 149 miljoen euro op hun budget voor HH hebben overgehouden. Bij een eerdere voorlopige berekening werd dit bedrag nog op 288 miljoen euro becijferd. Het SCP verwacht dat de uitvoering van HH de gemeenten dit jaar meer zal kosten dan voorgaande jaren. Daarom adviseert het orgaan het ministerie van VWS om de 149 miljoen niet terug te vorderen van de gemeenten. Thuiszorg wordt naar verwachting duurder door hogere uurtarieven voor medewerkers en door de wetswijziging van staatssecretaris Bussemaker die in 2010 ingaat. Het effect van deze wijziging zal waarschijnlijk zijn dat er minder alfahulpen ingezet worden.
Verschuiving naar lichtere indicaties
VWS kan volgens het SCP wel een bedrag van dertig miljoen afromen van de gemeenten. Dit bedrag hebben gemeenten overgehouden doordat de afgelopen jaren veel vaker een lichtere indicatie is afgegeven. De verschuiving van de indicatie ‘HH2’ naar ‘HH1’ heeft de besparing van dertig miljoen euro opgeleverd.
Wmo verdeelmodel
Het SCP heeft ook onderzocht of de gemeenten de afgelopen jaren de Wmo anders zijn gaan inrichten. De onderzoekers konden geen andere invulling van het compensatiebeginsel ontdekken. Ook het verdeelmodel dat VWS hanteert om het Wmo-budget te verdelen, is onderzocht. Het SCP concludeert hierover dat de factoren ‘gezondheid’ en ‘sociaal-economische status’ zwaarder kunnen meewegen in de formule aan de hand waarvan het geld wordt verdeeld. Eerdere onderzoeken in opdracht van de zogeheten ‘nadeelgemeenten’ toonden al aan dat de verdeelsleutel voor verbetering vatbaar is. (Zorgvisie – Wouter van den Elsen)
Lees ook:
Gemeenten moeten bureaucratie Wmo terugdringen
Gemeenten vechten herverdeling Wmo-budget aan
Wmo uurtarief gemiddeld 2,40 te laag
‘Tekorten thuiszorg niet veroorzaakt door gemeenten’
PGB overmaken aan zorginstelling?
Aangezien er een wetswijziging is bij de WMO per 1 januari 2010, kregen ik en andere zorginstellingklanten in mijn gemeente (naam laat ik maar even weg) de keuze voorgelegd voor of zorg in natura of PGB. Momenteel heb ik via de zorginstelling een zgn. alfahulp die zelfstandig werkt, maar blijkbaar mag dat met de nieuwe wet niet meer. Zorg in natura moet blijkbaar met mensen in loondienst bij de zorginstelling. In de knullige informatie die we kregen stond ondermeer dat de eigen bijdrage voor zorg in natura hoger zou uitvallen dan die voor PGB, dus niet verwonderlijk koos ik (en anderen) voor PGB. Echter, bij die brief zat ook een machtigingsformulier die we moesten invullen als we voor PGB kozen. Daarmee machtigden we de gemeente om mijn(ons) PGB budget over te maken naar de zorginstelling!? In de begeleidende brief stond dat als we die machtiging invulden de dienst zoals voorheen zou worden gecontinueerd.
Dit doet toch een aantal vragen rijzen. Normaal voer je toch zelf de administratie als PGB-er?
Hoe moet het dan met de eigen bijdragen als ik mijn budget uit handen geef? Waar betaal ik die van aan het CAK?Ik begreep dat je als PGBer een verantwoordingsvrij bedrag hebt van 250 euro, dat gaat nu ook naar die zorginstelling!? Is dit niet een vreemde manier van werken?
Mensen zijn ook zonder enige indicatie per brief op de hoogte gesteld dat ze van thuishulp terug gingen naar een alfa helpende, hier is totaal geen aandacht aan besteed, zo kan ik ook geld overhouden als ik mijn werk maar half doe.
Opm.over de “lichtere indicaties”
Bij het ingaan v.d.WMO hadden clienten duidelijke uitleg moeten krijgen over de veranderingen bij de indicatiestelling.
In het zgn “overgangsjaar”2007 bleek uit niets, dat ik b.v. een andere indicatie had gekregen dan tot die datum en viel de- in mijn geval-huishoudelijke zorg onder de naam HV.Ook de eigen bijdrage werd nog niet gewijzigd.
Zonder nadere toelichting kreeg ik in 2008 voor het eerst achter te betalen eigen bijdrage HV2 te lezen.De E.B. was aanzienlijk hoger geworden met tevens het uurtarief.
De zorgorganisatie heeft hiervan m.i. misbruik gemaakt.
Door uitval van de vaste kracht(wel iemand met een opleiding en als HV2 ingezette medewerkster)heb ik onnoemlijk vele vervangende hulpen gehad, waarvoor achteraf gezien nooit het uurtarief had mogen worden berekend, dat zgn hoorde bij mijn situatie.
Navraag bij de zorgorganisatie leidde tot niets.
M/n/ in de vakantietijd gold deze werkwijze bijna voor alle clienten.
Het gevolg moet geweest zijn dat er bij de gemeenten die van deze werkwijze geen melding kregen en/of geen controle uitvoerden onnodig geld naar de zorgorganisaties, die op dezelfde manier opereerden toe is gegaan.
En indien de client er “warmpjes”bij zat, was diens eigen bijdrage ook veel te hoog.
In de tijd van de herindicaties inderdaad veel geklaag gehoord van de zorgorganisatie die mij bediende dat de indicaties aanzienlijk lager werden gesteld
Gevolg hiervan: onvoldoende sollicitanten.Onvoldoende zorg dus was het gevolg.
In 2009 zijn de uurtarieven dichter bij elkaar gekomen en “scheelt”het slechts nog geen 2 euro per uur.
Toch hoor ik nu dat de clienten die in het bezit zijn van een HV2 indicatie toch niet om de lagere HV1-indicatie moeten vragen. Dat is niet verstandig.
Waarom?
Proffessionals weten dat in feite HV2 en ook HV3 nodig zijn wanneer de client veel beheleiding nodig heeft. Maar waarom zou een oudere, die -zoals dit mij uitgelegd werd- op grond van leeftijd- 75 +-een HV2-indicatie kreeg niet mogen kiezen voor een HV1-indicatie?
Betekent dit ongediplomeerde kracht?Of geen vervanging bij ziekte/vakantie van de hulp?
Wat is deze materie nog ondoorzichtig.
En het loket?Weet ook vaak de antwoorden niet, als er al naar gevraagd wordt.
Want helaas, ouderen doen nog erg weinig hun mond open.
Inharent aan de afhankelijkheidssituatie.
Er moet ook wat dit betreft nog heel wat geleerd worden bij b estuurders en zorgorganisaties.
Opm.over de “lichtere indicaties”
Bij het ingaan v.d.WMO hadden clienten duidelijke uitleg moeten krijgen over de veranderingen bij de indicatiestelling.
In het zgn “overgangsjaar”2007 bleek uit niets, dat ik b.v. een andere indicatie had gekregen dan tot die datum en viel de- in mijn geval-huishoudelijke zorg onder de naam HV.Ook de eigen bijdrage werd nog niet gewijzigd.
Zonder nadere toelichting kreeg ik in 2008 voor het eerst achter te betalen eigen bijdrage HV2 te lezen.De E.B. was aanzienlijk hoger geworden met tevens het uurtarief.
De zorgorganisatie heeft hiervan m.i. misbruik gemaakt.
Door uitval van de vaste kracht(wel iemand met een opleiding en als HV2 ingezette medewerkster)heb ik onnoemlijk vele vervangende hulpen gehad, waarvoor achteraf gezien nooit het uurtarief had mogen worden berekend, dat zgn hoorde bij mijn situatie.
Navraag bij de zorgorganisatie leidde tot niets.
M/n/ in de vakantietijd gold deze werkwijze bijna voor alle clienten.
Het gevolg moet geweest zijn dat er bij de gemeenten die van deze werkwijze geen melding kregen en/of geen controle uitvoerden onnodig geld naar de zorgorganisaties, die op dezelfde manier opereerden toe is gegaan.
En indien de client er “warmpjes”bij zat, was diens eigen bijdrage ook veel te hoog.
In de tijd van de herindicaties inderdaad veel geklaag gehoord van de zorgorganisatie die mij bediende dat de indicaties aanzienlijk lager werden gesteld
Gevolg hiervan: onvoldoende sollicitanten.Onvoldoende zorg dus was het gevolg.
In 2009 zijn de uurtarieven dichter bij elkaar gekomen en “scheelt”het slechts nog geen 2 euro per uur.
Toch hoor ik nu dat de clienten die in het bezit zijn van een HV2 indicatie toch niet om de lagere HV1-indicatie moeten vragen. Dat is niet verstandig.
Waarom?
Proffessionals weten dat in feite HV2 en ook HV3 nodig zijn wanneer de client veel beheleiding nodig heeft. Maar waarom zou een oudere, die -zoals dit mij uitgelegd werd- op grond van leeftijd- 75 +-een HV2-indicatie kreeg niet mogen kiezen voor een HV1-indicatie?
Betekent dit ongediplomeerde kracht?Of geen vervanging bij ziekte/vakantie van de hulp?
Wat is deze materie nog ondoorzichtig.
En het loket?Weet ook vaak de antwoorden niet, als er al naar gevraagd wordt.
Want helaas, ouderen doen nog erg weinig hun mond open.
Inharent aan de afhankelijkheidssituatie.
Er moet ook wat dit betreft nog heel wat geleerd worden bij b estuurders en zorgorganisaties.