Het was een apart beeld op Twitter: aan de ene kant Edith Schippers en Martin van Rijn die met de armen om elkaar heen geslagen het ministerie verlieten, aan de andere kant Hugo de Jonge, Bruno Bruins en Paul Blokhuis die hun nieuwe ministerie binnengingen.

Terwijl het gesprek donderdagmiddag vooral ging over de bijzondere schoenen die De Jonge droeg voor de bordesfoto, was er weinig ophef over het feit dat die dag twee bewindslieden vertrokken en drie hun taken overnamen. En dat na dagen van onduidelijkheid, want zouden er nou één of twee ministers komen op VWS? En kregen die dan ook nog een staatssecretaris of niet? En als er twee ministers zijn, wie van hen is dan ‘de baas’? Uiteindelijk werd het vlak voor de beëdiging duidelijk: er zijn twee ministers aangesteld en één staatssecretaris. En omdat de Eerste Kamer opheldering eiste over de precieze taakverdeling werd ook meteen duidelijk gemaakt hoe het hiërarchisch gezien in elkaar is gezet. Hugo de Jonge (CDA) gaat het ministerie leiden als minister van VWS, Bruno Bruins (VVD) is ‘minister zonder portefeuille’ (minister voor Medische Zorg) en Paul Blokhuis (CU) is aangesteld als staatssecretaris van VWS.

Meer ministers minder werkdruk?

Een minister ‘van’ en een minister ‘voor’ dus. Er zijn eerdere kabinetten geweest waarbij de taken zo werden verdeeld, maar de vraag blijft hoe dit gaat uitpakken. Want hoewel oud-minister Schippers vorig jaar expliciet vroeg om meer ministers op VWS vanwege de hoge werkdruk, leert de geschiedenis ons dat meer bewindslieden het werk niet per se makkelijker maken. Zo schijnt André Rouvoet in zijn tijd als minister voor Jeugd en Gezin discussie te hebben moeten voeren met zijn ambtenaren over wie precies hun minister was. Als De Jonge het ministerie van VWS leidt, wat betekent dat dan voor Bruins? Krijgt hij een eigen budget en zo ja, hoe hoog  wordt dat dan in vergelijking met dat van De Jonge? Kan hij een eigen begroting maken? Mag hij bij alle debatten aanschuiven? Welke ambtenaren krijgt hij onder zijn hoede? Wat als de twee ministers het niet met elkaar eens kunnen worden over een onderwerp?

Wat betekent de minister voor de zorg?

Daarbij is het ook interessant om te kijken naar de precieze verdeling van onderwerpen. De Jonge neemt de care op zich, met daarin de ouderenzorg, Bruins heeft de cure op zijn bordje gekregen, met daarin de hoofdlijnenakkoorden en dure medicijnen. De staatssecretaris ten slotte krijgt de ggz onder zijn hoede. De portefeuilleverdeling is toch wat wonderlijk te noemen en de vraag is wat die zegt over hoe de politiek naar de branches kijkt. Over de ouderenzorg is al langere tijd veel te doen, De Jonge kan zich er enorm populair mee maken, maar ook zijn vingers flink aan branden. Maar moet de ziekenhuiszorg dan de tweede viool spelen op het ministerie? Er zijn daar de komende jaren toch ook genoeg uitdagingen te vinden, waarvoor geld moet worden vrijgemaakt en beleid moet worden bedacht. En de ggz lijkt al helemaal een ondergeschoven kindje te worden, bij de staatssecretaris.
Hoe dan ook levert de nieuwe verdeling bij VWS voorlopig meer vragen op dan antwoorden. De tijd zal leren hoe dit plan gaat uitpakken.