Een aantal noodzakelijke wetsaanpassingen, het verzamelen van essentiële gegevens en het aanpassen van de contracten belemmeren volgens de NZa de invoering per 2011. Ook zijn er risico’s waarmee de ziekenhuizen en zbc’s rekening moeten houden. Deze risico’s kunnen voorkomen worden met een overgangsregeling, stelt de NZa.
Risico’s
Na de invoering krijgt elk ziekenhuis en zbc een budget voor de honoraria van de medisch specialisten. De minister wil het ziekenhuis budgethouder maken en gaat uit van een vrij tarief voor de declaraties van de medisch specialist aan het ziekenhuis voor de geleverde diensten. Ziekenhuizen en specialisten moeten hierover onderling afspraken maken. De machtsverhoudingen komen daardoor anders te liggen. Volgens de NZa is er het risico dat onderhandelingen moeizaam verlopen of dat de partijen er niet uitkomen.
Overgangsregeling
De NZa pleit daarom voor een overgangsregeling. In eerste instantie zouden er bandbreedtetarieven moeten gelden voor de verdeling van het honorariumbudget over de specialisten. Als aan bepaalde voorwaarden is voldaan, kan een instelling ontheffing van deze tariefregulering krijgen. Als voldoende instellingen ontheffing hebben gekregen en de machtsverhoudingen tussen specialisten en ziekenhuizen meer in evenwicht zijn, wordt de regulering losgelaten. Ziekenhuizen/zbc’s en specialisten maken dan onderling afspraken over de vergoeding en inzet van de specialisten.
Honorariumbudget
Het honorariumbudget kan worden gebaseerd op de honorariumomzet uit voorgaande jaren van een instelling. Een tweede mogelijkheid is een normatief bedrag per fte. Daarbij zal onder meer rekening moeten worden gehouden met het beschikbare budget. Om meer inzicht te krijgen in de gevolgen en de haalbaarheid gaat de NZa de benodigde gegevens opvragen bij ziekenhuizen en zbc’s. De budgetten kunnen vervolgens van jaar tot jaar enigszins wijzigen door productie- en capaciteitsveranderingen.
Fiscale positie
Door de budgettering declareren de specialisten voortaan niet meer via het ziekenhuis maar aan het ziekenhuis. Dit kan ingrijpende gevolgen hebben voor hun fiscale positie als ondernemer. De NZa adviseert VWS om voor de invoering voldoende duidelijkheid te scheppen over deze positie omdat onwetendheid de invoering zou kunnen bemoeilijken. (Zorgvisie – Mark van Dorresteijn / Twitter)
Lees ook:
Banken kritisch over budgettering medisch specialisten
Klink wil specialisten budgetteren
Specialisten willen niet in loondienst
Zorgvisie magazine
Interesse in meer achtergronden? Word nu abonnee van Zorgvisie.
En als we nu weer terug gaan naar budgetten, wie gaat dan de kosten voor de invoering van de DBC’s (4 miljard voor 4 jaar gebruik is 1 miljard/jaar!!!) terugbetalen? Als deze hele excercitie niet was uitgevoerd (Hoogervorst bedankt) dan had alles makkelijk betaald kunnen worden.
‘Het gaat psychiaters dus duidelijk om hun eigen belang. Ze probeerden de problemen te doen escaleren om zo hun toekomst veilig te stellen.’…Over demoniseren gesproken. U scheert alle psychiaters over een kam! En u koppelt dit ook nog aan een stuk over het budgetteren van de specialisten. Wat wil u hiermee zeggen: dat alle arsten slecht zijn? Dat budgettering daarom goed is? Zeer aparte gevolgtrekking. De voorbeelden die u aanhaalt zijn heel vreselijk zonder meer, maar ik vind deze niet erg aansluiten op bovenstaand verhaal.
Salaris is niet het correcte woord. Het gaat om praktijkomzetten. Hieruit moeten de meeste specialisten de volgende kosten nog steeds betalen weten de insiders: accountant, administratiekosten aan het ziekenhuis, arbeidongeschiktsheids-, pensioen-, rechtsbijstand- en beroepsaansprakelijkheidspremie, contributies vakverenigingen, boeken e.a. literatuur, verplichte bij- en na-scholingskosten , vaak nog een secretaresse, een deel van de artsassistenten etc. En deze kosten stijgen wel. Het bedrag is incl. onregelmatigheidstoeslag en het mag ook wel eens gezegd worden dat de meeste dokters regelmatig midden in de nacht zonder een hele batterij adviseurs beslissingen moeten maken, die voor hun patient grote consequenties (kunnen) hebben. Dus wat heeft de Balkenende norm hiermee te maken? Bevoorschotting is overigens geen extra inkomen, maar is noodzakelijk omdat de betaling soms wel meer dan een jaar achterloopt en de kosten wel al betaald moeten worden.
@ Dreesman: Onjuist. een zelfstandig specialist heeft veel kosten die nog van de omzet afmoeten. Omzet is verre van gelijk aan salaris of belastbaar inkomen.
@jesse. De meeste pratijkkosten worden momenteel door de ziekenhuizen betaald. De omzet van de specialisten wordt bijv nu ook al bevoorschot. Dus dat argument is achterhaald.
Overigens wil ik nog wel toevoegen dat het salaris wat overblijft met 220.000 omzet RUIM beneden de Balkenende norm ligt (welke sowieso belachelijk is om toe te passen op beroepsgroepen als die van de specialist) na aftrek van praktijkkosten etc.
Overigens wil ik nog wel toevoegen dat het salaris wat overblijft met 220.000 omzet RUIM beneden de Balkenende norm ligt (welke sowieso belachelijk is om toe te passen op beroepsgroepen als die van de specialist) na aftrek van praktijkkosten etc.
Ten tweede: werken specialisten puur voor het geld?!? Is er geen enkele prikkel op harder werken, omdat je daar meer patiënten mee helpt? => Hoe kom je hierbij? En je hoort mij niet zeggen dat 220.000 niet genoeg is. Maar als je als specialist op basis van onjuiste cijfers en masse wordt gekort, en weer, en weer, terwijl de basis niet deugt, Klink je op een indirecte manier in dienstverband wil krijgen waardoor de goodwill van enkele tonnen verdampt (die ofwel je pensioen is, ofwel die je net hebt geleend omdat je net klaar bent, zonder dat daar al veel verdiend geld tegenover staat), mag je dan een tegengeluid laten horen? Beetje vreemd om dan meteen te roepen dat specialisten het alleen doen voor het geld. Je zou een ambtenaar / medewerker in het bedrijfsleven eens zonder deugdelijke gronden zijn spaarpot, bankrekening, pensioenopbouw oid af moeten pakken. Of nog leuker: iemands bedrijf moeten onteigenen. Ik ben benieuwd of iemands liefde voor het vak dan het enige is waar hij aan denkt…
Er wordt alweer slechts gesproken over budgetten: waarom wordt er ook niet gekeken naar productie die er tegenover dient te staan? Specialisten zullen uiteraard niet tegen minder geld meer verrichtingen gaan uitvoeren. De vraag naar zorg stijgt. Dit betekent kortom lange, hele lange wachtlijsten.
Het is nog steeds een grote vraag voor me waarom wordt gesproken over overschrijdingen: de specialisten hadden geen budget, dus hoe konden ze úberhaubt wat overschrijden? Het enige wat rammelt is Klinks eigen budgettering!
Wat betreft de rechtspositie: als specialisten straks geen ondernemers meer zijn, dan dient de goodwill te worden afgekocht. Dit loopt ind e miljarden! Hoe wil de noodlijdende overheid dit doen?
Het plan rammelt aan alle kanten.
Deze discussie en de mogelijke oplossingen waren al lang bekend. Ongelofelijk dat hier niet eerder op geanticipeerd is en de NZa nu te laat is.
Deze overgangsregeling bevat nog steeds alle elementen die er toe zullen leiden dat besturen van ziekenhuizen en medisch specialisten veel tijd kwijt zullen zijn aan onderhandelingen over wie wat krijgt betaald. Tijd die de patiënt goed kan gebruiken.