Als het aan minister Klink ligt worden zorginstellingen vanaf 2009 stapsgewijs verantwoordelijk voor hun eigen vastgoed. Alhoewel de kapitaallastenbrief duidelijk is over de afschaffing van het oude bouwregime, inclusief bureaucratische procedures en vangnetten, roept de brief toch vragen op.
Antoinette Vietsch, Kamerlid CDA:
“Ik maak me zorgen over de spreiding en toegankelijkheid van de ziekenhuizen. Ziekenhuizen kunnen straks hun gebouwen verkopen zonder dat VWS daar invloed op heeft. Dat mag niet tot een situatie leiden waarin ziekenhuizen dure grond verkopen en op goedkope locaties gaan zitten, terwijl die onbereikbaar zijn voor de patiënt. Onder het nieuwe regime kunnen verschillende ziekenhuizen ook gebouwen samenvoegen, dan heb je het feitelijk over fusies zonder dat VWS daar grip op heeft. Er moeten wat mij betreft meer zekerheden voor patiënten worden ingebouwd.”
Eelke van der Veen, Kamerlid PvdA:
“Ik maak me niet zo’n zorgen over de spreiding van de ziekenhuizen. Als het nieuwe kapitaallastenregime consequenties voor de bereikbaarheid heeft, heeft de minister voldoende middelen om in te grijpen.
Mijn zorg is meer dat ziekenhuizen verkeerd investeren. In een marktsituatie betekent dit een faillissement, maar zorg is een speciaal product; je kunt niet hebben dat een ziekenhuis failliet gaat. Je moet dus vroegtijdig kunnen ingrijpen, anders krijg je een hoop ellende. Daarbij vind ik dat ziekenhuizen goed moeten beseffen dat hun kerntaak niet bestaat uit ondernemen met vastgoed.”
Jack Thiadens, voorzitter raad van bestuur Martini Ziekenhuis:
“De hoofdlijnen van de kapitaallastenbrief lijken goed. Instellingen kunnen in de toekomst zonder vergunningprocedures hoogwaardige voorzieningen neerzetten en zo optimaal inspelen op de behoeften van de patiënt. Ik heb aarzelingen over de wijze van invoering. Hoe ziet het overgangsjaar 2008 er uit? Vanaf 2009 vindt geen nacalculatie meer plaats, maar onduidelijk is of de kapitaallastenvergoeding per DBC waardevast en herkenbaar in de maatstaf wordt verwerkt. Met name voor nu bouwende ziekenhuizen betekent de transitiefase veel onduidelijkheid. Die hebben door deze overgang problemen met het dekken van de lasten. Klink belooft een zorgvuldige analyse, maar zo’n onderzoek kost tijd, terwijl de bouwende instellingen haast hebben.
Daarbij dreigt een benadering, die we kennen van de bijstandsregeling. VWS bepleit namelijk een integrale beoordeling. De beoordeling van de instapsituatie zou zich juist moeten beperken tot enkel de vastgoedpositie. Als ziekenhuizen op hun inkomsten moeten interen, schaadt dit de vermogenspositie, terwijl vermogensopbouw cruciaal is om de risico’s van het nieuwe systeem het hoofd te bieden. Ik pleit dus voor een transparant ‘overgangsrecht’. Hierover moet de minister op de korte termijn duidelijkheid verschaffen.” (Philip van de Poel)
