Dit blijkt uit onderzoek dat artsenorganisatie KNMG en het NIVEL samen deden. In tien jaar is er nagenoeg niets veranderd, want de recente resultaten stemmen overeen met onderzoek van tien jaar geleden.
Wisseling artsen vervelend
Volgens bijna 66 procent van de zorggebruikers en bijna 40 procent van de artsen is de gebrekkige samenwerking te wijten aan het feit dat artsen niet hebben geleerd om met elkaar samen te werken. Ruim een kwart van de patiënten zegt geen idee te hebben of de informatieoverdracht goed is geregeld. Zeker 88 procent van de patiënten als 85 procent van de artsen vindt het vervelend als patiënten niet steeds bij dezelfde arts terechtkunnen. Als het moet, zijn patiënten wel bereid zich door een andere arts te laten behandelen, mits de informatie goed wordt overgedragen. Nog even ter herinnering: artsen zijn al sinds 1995 wettelijk verplicht hun patiënten goed te informeren. Toen ging namelijk de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst in, die informed consent regelt.
KNMG
Om de samenwerking te verbeteren heeft de KNMG de handreiking ‘Verantwoordelijkheidsverdeling in de zorg’ uitgebracht, waar volgens de KNMG al veel zorgpartijen zich aan hebben verbonden. De handreiking bevat dertien concrete aandachtspunten voor een goede organisatie van de zorgverlening als de patiënt bij meer zorgverleners tegelijk in behandeling is, zoals: benoem één aanspreekpunt voor patiënten en familie, spreek duidelijk af wie de zorg rond de patiënt coördineert en maak afspraken over informatie-uitwisseling. De handreiking maakt ook cliënten duidelijk wat zij van hun zorgverleners mogen verwachten. De Inspectie voor de Gezondheidszorg gebruikt de handreiking als veldnorm bij de toetsing van incidenten en calamiteiten. Bestuurders en professionals kunnen dus worden aangesproken op de naleving ervan. (Zorgvisie-Carina van Aartsen)
nog meer regelingen is geen garantie voor duidelijkheid. Eenvoud loont. In de beperking toont zich nog altijd de meester.
Een beperkt aantal punten van aandacht (mindmapping) en dan een check of op die punten de zaak duidelijk is voor alle betrokkenen; – naar mijn idee is dat waar het om draait.
[Ongenuanceerd het EPD toejuichen gaat voorbij aan belangrijke bezwaren, bv. doordat het wordt gehanteerd door te veel en al te menselijke mensen]
volkomen eens met van Zanten wat betreft ontbreken van EPD, de 1e kamer moet zich schamen.
Uit het in mei jl. gepubliceerde onderzoek van de samenwerkende patientenorganisaties binnen het programma Kwaliteit in Zicht kwamen dezelfde resultaten. Aan het onderzoek deden ruim 5300 patienten en 60% van de Nederlandse ziekenhuizen mee. Conclusie: de samenwerking tussen zorgverleners kan zeker beter. Met name op het gebied van verantwoordelijkheidsverdeling, uitwisseling van gegevens en het werken vanuit 1 actueel dossier is een grote slag te slaan. Als patientenorganisaties zien we dan ook heel graag opvolging van de ‘Handreiking verantwoordelijkheidsverdeling bij samenwerking in de zorg’ van de KNMG. Maak bovendien transparant welk ziekenhuis wel een hoofdbehandelaar en aanspreekpunt vastleggen conform de handreiking.
De patientenorganisaties werken bovendien graag samen met de zorgaanbieders bij het verbeteren van de samenwerking.
@criet: met een deeltijd baan toch de verdiensten hebben als een fulltimer? Hoe kan ik solliciteren? Misschien kan ik me om laten scholen tot huisarts.
Lijkt me leuk!
Huisarts is mij inziens onder de maat aan het werken omdat het meer een deeltijd baan geworden is en dat ze toch dezelfde verdiensten ervoor terug gehad hebben?
Eigen ervaring:op zondag hoor ik dat ik nog minimaal 1 week in het ziekenhuis moet blijven. op maandag hoor ik dezelfde dag naar huis te moeten.Ben ik ineens beter?Er is geen aanvullend onderzoek gedaan.Maandagmiddag hoor ik dat het dinsdag zal worden.3 artsen-3 meningen.Item met medicatie-maar daar is de patient zelf verantwoordelijk voor krijg ik te horen.Krijg ik ineens 5x mijn normale dagelijkse dosis perindopril in mijn bakje.Oeps foutje!zomaar een week ziekenhuis … met specialisten die langs elkaar lopen in de gang en blijkbaar langs elkaar heen werken. en als ik dan vragen stel ‘waarop de conclusies en de bevindingen van deze 3 artsen zijn gebaseerd” is het antwoord:”mevrouw u moet geen grote mond hebben”. Uiteindelijk wees de chirurg naar de interist en die weer naar een andere specialist…
Het is niet alleen het met elkaar willen delen van informatie dat parten speelt, het niet kunnen delen van informatie werkt dit ook sterk in de hand. Met name specialisten die multidisciplinair samenwerken zijn erg gericht op hun eigen discipline en vaardigheden en worden hier door de techniek ook als zodanig in ondersteund. Het uitwisselen van informatie wordt door de silo’s van de systemen tegengehouden. Er zijn genoeg artsen die wel willen maar het delen of overdragen van informatie wordt ze soms onmogelijk gemaakt. Naast de sociale vaardigheid is dit een zwaar onderschat aspect. In elke sector is het delen van informatie cruciaal, de zorg loopt hierin vele jaren achter. Met het openbreken van de silo’s en het (centraal) op een veilige manier toegangelijk maken van alle benodigde data voor de specialisten (patient en kennis, inclusief de voor voor hen benodigde diensten) wordt het proces van beter samenwerken fors versneld. Dat verhoogt de kwaliteit enorm en spaart ook veel geld.
De zorg moet veel beter nadenken over het doorvoeren van dit soort innovaties en moet ook beter naar andere sectoren kijken. Nu hebben leveranciers nog een goudmijn door de vendor lock-in op hun gesloten systemen. Dat kan anders met initiatieven als de Dutch Health Hub en dat moet ook anders. Zoals het nu gaat kan echt niet meer.