Het totaal aantal personen met een vraag naar AWBZ-zorg voor verstandelijk gehandicapten (VG-zorg) nam tussen 1998 en 2009 toe van 80.000 tot 164.000. Krap tweevijfde van hen was ernstig verstandelijk gehandicapt (IQ minder dan 50), ruim tweevijfde licht verstandelijk gehandicapt (IQ tussen 50 en 69) en eenvijfde zwakbegaafd (IQ tussen 70 en 84).
Toename vraag AWBZ-zorg
De zorgvraag van lvg’ers en zwakbegaafden groeide het meest. Beide groepen zijn gemiddeld genomen jonger dan de ernstig verstandelijk gehandicapten. Hierdoor groeit de totale vraag onder jongeren (tot 23 jaar) veel sterker dan onder ouderen. Volgens de SCP-onderzoekers zijn er geen aanwijzingen dat het totaal aantal mensen met een verstandelijke handicap in de bevolking is toegenomen. De sterke groei in de zorgvraag wordt voornamelijk veroorzaakt door veranderingen in indicatiestelling, in het beleid en in de samenleving. Voor een deel is de groei van de zorgvraag een bedoeld effect geweest van beleid. Het streven naar verbetering van de kwaliteit en een meer divers aanbod van zorg was erop gericht de cliënten beter te bedienen. Verder zijn er betere mogelijkheden gekomen om diagnoses te stellen op het terrein van bijkomende problematiek zoals (lichte vormen van) autisme en ADHD.
Voorgenomen IQ-maatregel heeft betrekking op 33.000 zwakbegaafden
Bij de invoering van de IQ-maatregel uit het Regeerakkoord zal het vaststellen van het IQ essentieel worden voor de toegang tot de VG-zorg. De maatregel uit het regeerakkoord heeft betrekking op een kleine 33.000 zwakbegaafde zorgvragers. De groep zwakbegaafden die onder de voorgenomen IQ-maatregel wordt uitgesloten van VG-zorg, zal wellicht naar andere sectoren uitwijken, zoals de jeugdzorg, de ggz of de WMO. De meting van het IQ is lastig, menen de onderzoekers, daardoor zijn de uitkomsten niet erg stabiel. Een alternatief zou kunnen zijn om bij de toegang tot de VG-zorg meer naar de zorgbehoefte te kijken.
Zorg voor verstandelijk gehandicapten
Verstandelijk gehandicapten kunnen een aanvraag (laten) indienen voor AWBZ-zorg voor verstandelijk gehandicapten, indien hun IQ lager is dan 70. Wanneer hun IQ tussen de 70 en 85 (zwakbegaafden) ligt, kunnen ze ook een beroep doen op AWBZ-zorg, als er sprake is van bijkomende problemen, zoals gedragsstoornissen of een langdurige behoefte aan ondersteuning. De uitgaven aan zorg voor verstandelijk gehandicapten lagen in 2009 rond de 6,2 miljard euro. Dat is ongeveer een kwart van de totale uitgaven in de AWBZ.
(Zorgvisie / ICTzorg – Mark van Dorresteijn | Twitter | Foto: Voorkant SCP-rapport )
Lees meer:
IQ met beperkingen (PDF)
De grootste ellende zal zijn het feit dat deze begeleidingskosten overgeheveld worden naar de ambtenaren van de Wmo.De combi gedragsproblematiek+ de moeilijkheidsgraad van onze maatschappij niet aankunnen.
Oplossingen en betaling daarvoor aandragen; in elke stad het wiel laten uitvinden: voor je het weet zit je demente oma met je lvg-er en de verslaafdenopvang gezellig samen te blowen op de dagopvang.Goedkoop en rustig: kunnen ze elkaar mooi helpen.
Een onderzoek dat ik heb uitgevoerd in een TBS-instelling bracht o.a. het beeld naar voren dat er ook mensen verbleven die door hun verstandelijke beperking daar terecht waren gekomen. Mensen, die als ze beter waren ondersteund in de samenleving daar niet hadden gezeten.
De afgelopen jaren heb ik veel mensen in beeld gebracht die praktisch veel kunnen, maar sociaal-emotioneel en verstandelijk niet in staat zijn om de problematiek die op hun afkomt te beheersen, ook de praktische. Als wij deze mensen niet de juiste hulp bieden in hun leven verplaatsen we de kosten van VWS naar justitie en dan zijn we duurder uit. Daar is deze regering mee bezig door deze mensen de invloeden van de samenleving op hen af te laten komen die zij niet op eigen kracht adequaat kunnen hanteren. Dat kost ons veel meer.
Bij een indicatiestelling wordt ervan uitgegaan dat er ‘gebruikelijke zorg’ door ouders (ja, óók de vader) wordt gegeven: hetzelfde dus als gewone ouders. Daarnaast wordt ook nog eens 10 uur meer dan gebruikelijke zorg verwacht. Pas als er nog meer zorguren nodig zijn, wordt er geïndiceerd. Dat heeft dus niets met werkende moeders te maken, maar met een sociale maatschappij die voor de zwakkeren wil zorgen. Ook voor Syl en Rob, mochten zij er ooit aanspraak op moeten doen.
jammer dat het bericht de door de onderzoekers aangegeven oorzaken niet wat verder toelicht. daardoor krijgt bovenstaande communicatie een kans.
want er is wel degelijk een probleem, dat analyse verdient. de onderzoekers hebben het over indicatiestelling, beleid en de samenleving.
de laatste factor, samenleving, roept het meest zorg op. betekent dit dat de samenleving de aanwezigheid van lvg’ers niet langer accepteert, of juist dat de samenleving vindt dat zij aanspraak mogen maken op kwalitatief goede zorg zoals hun omgeving die niet kan leveren.
dat hierop beleid is ontwikkeld ligt voor de hand. maar beleid is ook dat meer mantelzorgers betaald aan het werk moeten en daarom opvangvoorzieningen nodig zijn. (dit laatste beleid is door de huidige regering zoals bekend weer verlaten).
en dat beide factoren leiden tot een verandering in de indicatiestelling (zowel qua normen als bij de implementatie daarvan), is een logische consequentie.
ik mis in het bericht als mogelijke verklaring dat de bekendheid van AWBZ-vergoedingen in de samenleving gegroeid is, zowel als gevolg van beleid als wellicht van de inzet van zorgbemiddelaars. dat is primair positief, maar roept wel een nieuw belang bij de AWBZ (van m.n. commercieel handelende zorgbemiddelaars) in het leven. en dat zou tot perverse prikkels kunnen leiden.
veel redenen voor verdere analyse, kortom.
@rob, je moet eens weten wat een kind met een verstandelijke beperking impact heeft op je leven. Qua tijd, geduld, bewegingsvrijheid, financieel, vooroordelen, sociale contacten ( meeste mensen vinden het maar lastig en blijven weg). Ik ben blij dat er nog voorzieningen zijn om ons te ondersteunen. Zo niet, dan maar net zoals vroeger naar een instelling. Wat denk je dat dat de gemeenschap kost. Ook wij hadden liever een normale situatie gehad inclusief de betaalde opvang. Had ik ook kunnen gaan werken!
@rob, jij begrijpt het gelukkig helemaal. Jammer dat jij zelf moet betalen; je had liever een lg kind gehad, dan hadden “wij” dat voor je gedaan. Lagere carrierekansen en extra zorgen thuis, in je relatie, discussie met instanties “of het nou wel echt zo erg is” neem je er dan gratis bij. Mantelzorgers zat bij jou in de buurt natuurlijk. Wake up man! Juist jouw onsympathieke reactie doet naar nog meer goede professionals verlangen.
Ps ik hoop oprecht dat je nooit een beroep op zorg hoeft te doen, niet voor jezelf en niet voor je kinderen.
Een moeder met een gezond kind moet ‘zelf’betalen voor de opvang. Bij een moeder van een lg-kind betalen ‘wij’ het. Tijd dat dit veranderd!!
Ik werk niet, maar mijn verstandelijk gehandicapte dochter moet toch echt ook elders opgevangen worden. Ter ontlasting van de mantelzorg, maar zeker ook om te zorgen dat zij niet in een isolement komt en allerlei vaardigheden leert. Als ik wel had gewerkt had zij niet in een gewone BSO opgevangen kunnen worden. Alternatief is helemaal in een instelling, endat is stukken duurder. Wees maar blij dat het pgb er ( nog) is, ook voor mijn dochter.
Onderzoek de rol van het toenemend aantal werkende moeders maar eens in relatie tot de zorgvraag.