Nijhof verrichtte kwalitatief en kwantitatief onderzoek bij vier verschillende technologieprojecten. Deze projecten vonden plaats bij patiënten in een verpleeghuis en patiënten die nog thuis woonden verspreid door Nederland. De resultaten van alle vier de e-healthtoepassingen zijn positief. Nijhof: ‘Ze ondersteunen zowel het welzijn van de patiënten als de mantelzorgers. Ook zien we een verbetering in de zorgverlening terug.’

E-healthtoepassingen

De eerste toepassing die Nijhof onderzocht was een ‘touchscreen’. Patiënten raadpleegden hiermee bijvoorbeeld hun agenda, met daarin afspraken of herinneringen voor inname van medicijnen. Nijhof: ‘Aanvankelijk werd de mantelzorger soms wel dertig keer gebeld met eenzelfde (vergeten) vraag. De mantelzorger krijgt nu meer rust door het gebruik van de agenda op afstand.’ Een tweede toepassing betrof een spel, ‘de Klessebessers’. Hierbij kregen patiënten in een verpleeghuis een film te zien of muziek te horen passend bij hun leeftijd of achtergrond. Herinneringen werden hierdoor geprikkeld. Sensoren, een derde technologie, registreerden afwijkende situaties op verschillende locaties in huis. Bijvoorbeeld iemand gaat ‘s nachts plots zeven keer naar het toilet in plaats van de gebruikelijke ene keer. De sensoren waarschuwen in dit geval automatisch de mantelzorger. Ten slotte onderzocht Nijhof een horloge dat het slaap- en waakritme meet van dementerenden in een verpleeghuissituatie. Hierop kunnen bepaalde situaties zoals het lopen van nachtrondes binnen een instelling worden aangepast.

Kanttekening

Nijhof: ‘De technologie is uiteraard ter ondersteuning en kan nooit de persoonlijke zorg en aandacht helemaal overnemen. Zorg is en blijft mensenwerk.’ Kanttekening is volgens Nijhof ook de techniek zelf, die zou nog gebruikersvriendelijker mogen. Zo werd het polshorloge bijvoorbeeld als te log en te groot beoordeeld. Ook pleit Nijhof voor kwantitatief vervolgonderzoek. ‘Inzet van een technologie is nog niet altijd structureel gefinancierd en staat in sommige gevallen nog in de kinderschoenen. Het was daardoor nog niet mogelijk om op grote schaal onderzoek te doen.’