De 5320 deelnemers aan het onderzoek geven verder aan dat zij niet altijd inzicht hebben in hun eigen dossier. Binnen het ziekenhuis hebben zij bovendien geen vast aanspreekpunt.
Dossieroverzicht
Het overzicht van alle patiëntgegevens, behandelingen en begeleiding rondom een patiënt is dus niet altijd aanwezig. Onnodig dubbel onderzoek kan hiervan een gevolg zijn. Dit komt voor bij 13 procent van de deelnemers aan de meldactie. Bij mensen met meer dan twee aandoeningen, ligt dat percentage op 19 procent. Daarmee samenhangend geeft een kwart van de mensen met een chronische aandoening aan dat de medische gegevens niet gebundeld zijn in één dossier voor alle betrokken zorgverleners.
Afspraken in dossier
In het dossier van de patiënten is vaak niet vastgelegd wie het aanspreekpunt is, terwijl een groot deel van de deelnemers (84 procent) het belangrijk vindt om een vast aanspreekpunt te hebben. ‘Zowel voor de patiënt als voor de zorgverleners is het essentieel om te weten wie de gehele zorgverlening aan de patiënt coördineert en wie inhoudelijk eindverantwoordelijk is. Dit geldt voor de zorg aan mensen met meerdere aandoeningen’, zo stellen de onderzoekers.
De chronische patiënten vinden het ook belangrijk dat er afspraken worden gemaakt over hun eigen rol en verantwoordelijkheden in het behandelproces. De onderzoekers stellen dat ziekenhuizen deze afspraken vaak wel maken, maar niet vastleggen in het dossier. ‘Het vastleggen van afspraken in het dossier, behandelplan en zorgplan is essentieel om ervoor te zorgen dat de afspraken bij alle betrokkenen bekend zijn.’
(Zorgvisie/ICT – Mark van Dorresteijn | Twitter | Foto: )
