De voorzieningenrechter vindt de verschuiving van duurdere gespecialiseerde thuiszorg (HV2) naar goedkopere eenvoudige thuiszorg (HV1) in Hoorn zo drastisch en abrupt is dat “de gemeente in alle redelijkheid niet mag verwachten dat de overeenkomst met de Stichting Omring ongewijzigd in stand blijft”.
Verschuiving HV2 naar HV1 verraste gemeente
In de AWBZ was die verhouding 13 procent HV1 en 87 procent HV2. In de Wmo is die verhouding omgekeerd, net als op veel plaatsen elders in het land. Omdat de gemeente daar zelf door verrast is, zo blijkt uit ambtelijke stukken, vindt de rechter het niet redelijk om de gevolgen voor die verschuiving bij Omring te leggen. Hij geeft de partijen tot 14 april de tijd om er samen uit te komen. Als dat niet lukt, hakt de rechter een knoop door.
Efficiënter dan in AWBZ
De rechter verwacht dat Hoorn de Omring financieel ondersteunt om te “overleven”. Hij oppert om daarvoor geld in te zetten die “haar uit centrale middelen ter beschikking zijn gesteld”. Hoorn hield vorig jaar 400.000 euro over op de Wmo-aanbesteding, maar wil dat niet gebruiken. Wethouder Ronald Witteveen: “We hebben de zorg efficiënter besteed dan tijdens het AWBZ-regime, waarin zorgaanbieders te dure zorg inzetten. Als we dat geld nu weer gebruiken, hadden we net zo goed geen Wmo kunnen invoeren.”
Omring wil hogere tarieven
Omring is door de verschuiving in grote financiële problemen gekomen. De zorgorganisatie heeft een contract voor maximaal 31.324 uren HV1, maar is gevraagd voor 2008 zo’n 200.000 te leveren. Omring zet daarvoor noodgedwongen vast personeel in, terwijl de gemeente daarvoor het HV1-tarief (14 euro) betaalt. Daarmee lijdt de organisatie per uur 7,95 euro verlies. Maandelijks gaat het om 40.000 euro. Hoorn is bereid om twee euro per uur extra te betalen, maar voor Omring is dat niet voldoende, laat Omring-advocaat Frank Westenberg weten. “Tegen dat tarief kunnen geen medewerkers in loondienst worden gehouden.”
Gevolgen voor andere Wmo-aanbestedingen
De rechterlijke uitspraak kan grote gevolgen hebben voor andere Wmo-aanbestedingen waarbij partijen zijn verrast door een drastische en snelle verschuiving van HV2 naar HV1. Zorgaanbieders kunnen gemeenten dwingen het geld dat zij overhouden op de aanbestedingen alsnog in te zetten voor de Wmo. Landelijk ligt er bij gemeenten 200 miljoen euro op de plank, blijkt uit een inventarisatie van het ministerie van VWS. (Zorgvisie – Bart Kiers)
