Congruente zorginkoop en meerjarenafspraken zijn essentieel om de IZA-ambities te verwezenlijken. Dat stelt NVZ-voorzitter Ad Melkert. Dinsdag presenteerde hij namens de ziekenhuisvereniging het dialoogdocument Open ziekenhuizen aan demissionair VWS-minister Pia Dijkstra. “De tijd dat ziekenhuizen op de apenrots van de zorg dachten te zitten, is voorbij.”
Ziekenhuizen moeten naar open ziekenhuizen transformeren
Hoe maak ik de puinhoop nog groter. Bel Ad Melkert.
Met IZA er bij gaat de administratie per zorgvetlener naar 50% van haar/zijn werktijd.
Borst is mislukt. Terug naar de zorgwet van 2005.
Weg met de marktwerking.
Vaste tarieven.
De positie van de huisarts is de kern van de oplossing. Dit is de verkeersagent in de zorg,
Daarnaast de thuiszorg versterken. Buurtzorg , maar dan wrl rijp en groen. Geen cherrypicking.
De zuster krijgt 10 patienten . Alle kosten gaan naar betaalkantoor. Sterkproefgewijs controle.
Vertrouwen en geen wantrouwen.
De Staat mag betaling regelen , maar verder weg uit de zorg. Idem de zorgverzekeraars.
Een verstandige zet om het ziekenhuiswezen van de apenrots in de Zorg te laten afdalen. Ook de veel te grote invloed van industrieën indammen om hun op de borstklopperij in “kijk eens wat we allemaal wel niet kunnen”, van een beetje ootmoed in de zorgketens te voorzien, zit mogelijk ook in het plan. In die ootmoet zal ook het terughalen van verloren kennis over preventie over onze leefstijlaandoeningen voor de eerste lijn een belangrijke steun gaan vormen.
Zelf al jaren doende de enorme preventiekennis die er rond het gezond en sterk houden van ons houdings- en bewegingsgsstelsel ooit ook in ons land geïmplementeerd was via de Gezondheidsleer, de houdingszorg, de gymnastiek, de schoolartsen (Pia Dijkstra stelde na ons gesprek Kamervragen hierover) en het aangeleerde preventieve onderhoud, terug te ontwikkelen . Met behoud van deze kennis waren de rugklachten en de artrose nooit tot de grootste socio-economische Burden of Diseases in de “westers” levende maatschappijen uitgegroeid. Deze klassieke “orthopedie”-kennis is in Scandinavië en Oost Europa nooit echt verloren gegaan of weer snel opgepakt. Daar zijn de bijziendheid en wervelkolomverkrommingen , typische producten van een zittende leefstijl, ook veel meer onder controle dan hier.