Het wantrouwen in in de brede zorgsector is een product van het KABINET RUTTE.
Deze regering heeft weinig oog voor de Nederlandse zakelijkheid ook in de sector zorg. Op niet 1 punt in de sector zorg heeft deze regering een visie op. Alles wordt onder de noemer ”markt” weggezet. Jaren terug de invoering van DBC’s. De rol van zorgverzekeraars die anex een schadebedrijf zijn is de meest grijze wolf in de samenleving. Wat jaren normaal functioneerde heeft moeten veranderen van de OVERHEID met gevolg chaos voor de brurgers. De uitdaging is, ook in de zorg wat simpel administratief / registratief kan – doe het simpel, begrijpelijk en transparant zodat de burger begrijp: Krijg ik zorg dan betaal heel Nederland dezelfde prijs voor het zelfde product. Stop dat smerige jaarlijkse ritueel rond 1 januari ”polisverkoop” Duizende verschillende regeltje verlammen de boel en de burger weet niet waar deze aan toe is en bovendien worden er miljoenen verspild aan reclame/pr. ALLES TEN KOSTE VAN HET ZORGBUDGET!

Vroeger was 60% van de bevolking van rechtswege verzekerd via het ziekenfonds.  40% was privaat verzekerd of via een publiekrechterlijke verzekeraar, de ambtenaren verzekering. Vroeger bestond de NMa dan ook niet. In een ziekenfondsomgeving is er geen concurrentie en kan  en mag en moet zelfs de ‘markt’ worden verdeeld om doelmatige zorg te kunnen verstrekken aan de van rechtswege verzekerden. Tot de ziekenfondsgrens. Daarboven golden de wetten van de vrije markt; risicoselectie, premie differentiatie en uitsluitingen. Dat was Nederland vroeger. Nederland Kartelland. Die 40% particulier verzekerden werden netjes verdeeld onder de zorgverleners. Zo ging dat vroeger .

Met de keuze voor een private uitvoering van een publieke taak is de NMa opgericht; de EU wet en regelgeving van de schadeverzekeringen is dan immers van kracht en de EU Mededingingsregels moeten worden nageleefd.

KP Companje legt het allemaal uit in zijn meesterwerk. Na publicatie werd zijn Historisch Centrum door de verzekeraars opgedoekt. Zo gaat dat in Nederland.

Dat wantrouwen begon al veel eerder nl. in 1983 toen Lubbers ons een loer ging draaien en de uitvoerders Brinkman en Dees ons straften omdat we in Emmen het goedkoopst draaiende ziekenhuis van Nederland waren.

Eén overeenkomst hebben allen: de zorgaanbieder, de patient en de overheid in de vorm van de gemeenten, ze wantrouwen allemaal de zorgverzekeraar. En begrijpelijk, daar die begonnen zijn met het introduceren van wantrouwen en de daarop volgende bureaucratisering. Samenwerken – wat in de zorg buitengewoon zinvol is, zowel ten aanzien van kosten maar nog meer ten aanzien van kwaliteit- wordt hierdoor ondermijnd. Ziekenhuizen moeten samenwerken maar tegelijkertijd concurreren, maar fusies zijn dan weer een probleem. Voor de ZV gelden andere regels. Dat hou je niet in balans, zie de krantenkoppen van deze week.

Tja professor Schrijvers… wat is nu de  meerwaarde van zorgverzekeraars?  Prof Schrijvers gaat uit van het gegeven: Het van God Gegeven Gezag heeft dit systeemmodel nu eenmaal ingevoerd en daar hebben wij het mee te doen. Fantastisch. Kritiek op het van God Gegeven Gezag is we mogelijk maar het is nu eenmaal zo. God weet toch wat goed is en zo niet dan zijn we de Job? God weet wie hij kan vertrouwen en om een boodschap kan sturen…..