Zij is een van de 15.000 eenpersoonsbedrijven in de zorg, ook wel zelfstandigen zonder personeel genoemd (zzp-ers). Dit aantal is in tien jaar meer dan verdubbeld en groeit in de zorg, en zeker in de thuiszorg, veel sneller dan in andere sectoren (azwinfo.nl). Mijn kennis werkt als zzp-er in de functie van manager, de freelancers die het werk uitvoeren, zijn ook als zzp-er geregistreerd.

Topzorg

Mijn kennis geniet van haar eigen bedrijf. Alles zit in één hand: van overleg met klanten en professionals tot de facturering. Het geeft haar het gevoel topzorg te kunnen leveren. Neem de doodzieke man die graag wil sterven in het bed waar hij vijftig jaar met zijn vrouw in heeft geslapen. Dat bed is volgens de Arbowet te laag, er moet een hoger ziekenhuisbed komen. Na overleg concluderen de verzorgenden dat ze deze man graag helpen met zijn wens. Het bed gaat op klossen.

Maximale inzet

Misschien zou dat in de traditionele zorg ook kunnen, maar het valt op dat freelancers zich maximaal inzetten om aan de wens van de klant te voldoen. Niet alleen als het gaat om werktijden en -dagen – zij zijn niet gebonden aan diensten en uren omdat ze maar een paar klanten hebben – maar vooral ook wat betreft de zorginhoud. Zij willen het beter doen en zoeken elkaar op om te overleggen. Omdat de tarieven lager liggen dan de NZa-tarieven kunnen klanten ook meer zorg inkopen.

Goed voor klanten

Klanten lijken dus gebaat bij deze groeiende groep zzp-ers. En de zzp-ers geven de voorkeur aan hun zelfstandigheid boven het werken in een traditionele organisatie. Het geeft ze meer regie over hun tijd en meer voldoening. We zullen ze steeds meer nodig hebben.