Met de introductie van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) zijn gemeenten verantwoordelijk geworden voor laagdrempelige ggz-voorzieningen als dagactiviteitencentra, opvang en openbare geestelijke gezondheidszorg, vaak aangeduid als “bemoeizorg”.

GGZ Nederland

Volgens GGZ Nederland nemen gemeenten deze taken onvoldoende serieus. “Ons blijkt dat gemeenten het overgehevelde geld tot nu toe maar ten dele inzetten voor zorgcontractering bij ggz-instellingen”, schrijft GGZ Nederland. “Wij vrezen dat deze middelen de betreffende WMO-doelgroep uiteindelijk maar beperkt zullen bereiken.”

Armenzorg

GGZ Nederland spreekt daarnaast haar bezorgdheid uit over de kwaliteit van de zorg voor chronische psychiatrische patiënten. “Voorkomen moet worden dat dit type zorg afkalft tot “armenzorg”, waarbij er niet meer geïnvesteerd wordt in kwaliteit en innovatie van zorg.”

Kennismaking

De bezorgdheid van GGZ Nederland wordt versterkt door het uitblijven van een uitnodiging tot kennismaking van de nieuwe minister. Het bevreemdt GGZ Nederland dat een minister die de dialoog met het maatschappelijk zegt te zoeken nog niet met de ggz-branchevereniging om de tafel is gaan zitten. “Er broeit van alles op het ministerie, maar er komt weinig naar buiten,” stelt woordvoerder Alfons Rommelse. “Daar klaagt politiek ook over. Wij vinden het in elk geval net te lang stil.”(PvdP)