Volgens het RIVM komen de kosten voor hart- en vaatziekten op de tweede plek, met 8,3 miljard euro aan uitgaven in 2011. In totaal kostte de zorg- en welzijnssector de maatschappij dat jaar 89 miljard, zo berekende het CBS. In vergelijking met 2007 zijn de zorgkosten met 4,7 procent gestegen.
Vergrijzing
Een kwart van de stijging is toe te schrijven aan vergrijzing en bevolkingsgroei door toegenomen levensverwachting. Zo’n 60 procent van de groei komt doordat er meer patiënten zijn en doordat medische technieken steeds beter worden, concludeert het RIVM.
Dementie
Het gezondheidsinstituut zette ook de kosten per ziekte op een rij. Verstandelijke handicap en dementie zijn het duurst met respectievelijk 6,8 miljard euro en 4,7 miljard euro aan uitgaven in 2011. Ook diabetes (1,6 miljard euro) en depressie (1,5 miljard euro) staan in de de top-10 van duurste ziekten. (ANP)
Wat doet het RIVM nu weer? Wat steekt er achter al die geldstromen, want die stijging meten ze blijkbaar? Opnieuw een onbegrijpelijke stijging van zorgkosten, terwijl er juist een onbegrijpelijke daling van ‘productie’ in ziekenhuizen is. We worden er met zijn allen blijkbaar depressief van! Opnieuw geeft ook RIVM ‘de vergrijzing’ en het blijkbaar knapper worden van de dokters en in dit geval andere gecerticificeerde zielknijpers de schuld van de stijgende kosten. Terwijl er veel zeer belangrijke aanwijzingen zijn dat het juist bij de jongere generaties allemaal niet zo goed gaat ( zelfs co-assistenten zijn al in hoge percentages bijna burned out of depressief) Komt RIVM weer met het ‘mist’verhaal, ‘waar we nu eenmaal niks aan kunnen doen’. In de biologie is het functioneren van alle organen, ook het CZS afhankelijk van alle externe factoren. De mens is de enige diersoort die zijn leefomgeving zo kan (laten) veranderen, dat veel processen gewoon niet goed kunnen lopen. De leefstijl van kinderen, die al decennia vooral zittend doorbrengen, nu door nog meer electronica met beeldschermpjes, leidt tot nare , onderling wel degelijk te verbinden ( met tijdsverschil), effecten op orgaansystemen. Werken er nog artsen of slecht cijferaars op het RIVM ?
In uw artikel van 2007, zie link hierboven, wordt nog gesproken van een kwart van alle zorguitgaven voor psychische stoornissen. Dat betekent dat er sprake is van een daling van deze kosten. Je zou verwachten dat in deze crisistijd, de kosten van behandeling psychiatrische problemen zou toenemen. Kennelijk is dat niet geval. Dat is goed nieuws.
Als we de indeling somatische en psychische stoornissen gebruiken dan gaat het leeuwendeel naar de somatische. Het is maar hoe je differentieert. Welke lobby kiest nu voor deze differentiatie? Vast niet de GGZ!
Ik begrijp het niet. Eerst lees ik dat aan psychische stoornissen het meest wordt uitgegeven, nl. 19,6 mrd en later staat er dat de zorg voor verstandelijk gehandicapten het meest wordt uitgegeven nl. 6,8 mrd.
Verstandelijke handicap is niet altijd een psychische stoornis, kan er wel mee samen gaan. Of worden die twee voor het gemak maar samengevoegd?