Wachttijden?
Ik ben vanaf mijn 23e werkzaam voor mentale gezondheid. Als therapeut in de forensische psychiatrie, manager in de verslavingszorg, zorgonderhandelaar bij een zorgverzekeraar, en nu als beleidsadviseur bij het Zorginstituut. Naar mijn ‘zorg’ visie/ ervaring willen te veel mensen geneeskundige zorg ipv zorg voor elkaar. En worden zij -te weinig uniform- door het complexe ziekenzorg stelsel geleid. Veel zorgverleners zien alleen ‘hun’ eigen stukje/ verantwoordelijkheid en doen dat op oprechte maar eigenzinnige wijze. Een systemische, gezamenlijke leercurve cq PDCA cyclus komt daardoor niet tot stand. Investeren in gezondheid en gedrag is de sleutel voor een minder nerveuze maatschappij. Dat is niet soft maar verbindt ons juist (weer) met elkaar en samen is toch veel leuker?
Verder zijn er veel activiteiten gedurende de wachttijd zinvol, die je ook zou moeten willen doen – zonder wachttijd! Het Zorginstituut buigt zich daar momenteel over. Zie Pakketagenda 2026 ‘Overbruggingszorg’.
Kernprobleem van de wachttijden = medicalisering = verkeerde zorg. Oplossing: ruimte in je agenda om er meer voor jezelf en voor elkaar te zijn en zo leuker oud te worden. De ingang van het proces in de zorg, anders en meer uniform en domein overstijgend inrichten, is een one -size fits all- proces oplossing. Eentje die gepersonaliseerd is op inhoud en toch uniform en simpel beschikbaar is. Denk aan Positieve gezondheid. Iedereen kent het, maar het wordt incidenteel gebruikt. Zie ook andere oplossingen die al werken: ‘Omdenkers mentale gezondheid’ ook te vinden op onze website.
Tot ziens op het congres Uit de knel.
Maarten Wegman.