Artsen zijn best bereidwillig, maar willen zich gesteund weten door de overheid anders begeven ze zich in problemen (is helaas al voorgekomen).
En nu komt het.
De overheidsbeleidsmakers — die hierover moeten beslissen — doen daar moeilijk over, maken het ene rapport na het andere, lopen van het ene diner naar het andere, krijgen hun salaris of ww-geld niet op, geven de gaderobeman een fooi die gelijk is aan de loonsvermindering van het plebs EN REGELEN IN HUN NETWERK EVEN EUTHANASIE ALS HET ZOVER IS MET HUN OUDERS< FALIELEDEN OF GOEDE BEKENDEN.
Slaap maar lekker door (en volgende keer beter stemmen).

Ik snap de artsen en de politiek wel. De artsen willen niet dat doden bij hun takenpakket hoort, tenzij de patient door ondraaglijk leiden hierom vraagt. De politiek wil het doden wel faciliteren als het leven het niet meer waard is om geleefd te worden en met hoge kosten gepaard gaat, ook als het leiden niet als ondraaglijk kan worden getypeerd.
Politici moeten een andere oplossing bedenken. Het is voor de hand liggend om daar wel artsen bij te betrekken, maar dan gespecialiseerde artsen. De gemiddelde huisarts dient deze taak niet te krijgen.
En het kabinet moet haast maken want een regering zonder religieuze partijen is schaars.