Bdo heeft inmiddels de transitie van maatschappen naar msb’s volledig uitgemolken .
Het aast nu op andere opdrachtgevers die kunnen putten uit een andere vetpot die ook door diezelfde specialisten en andere werknemers die daadwerkelijk patiëntenzorg leveren wordt gevuld . Alle anderen trekken er slechts hun salaris , rekeningen voor consultant vriendjes , met name als de jaarrekening moet worden opgepoetst wegens door henzelf gecreeerde financiële debacles .
Binnenkort weer terug naar de maatschappen waarschijnlijk , is de inkomenszekerheid voor de fiscalisten ook weer gegarandeerd. Dat is de reden voor deze artikelen. Heeft niets met de daadwerkelijke zorg te makeN .
Beste Bart , zou het een idee zijn als zorgvisie eens een artikel , niet moeilijk te onderbouwen overigens , schrijft over de kosten die het kissebissen over salarissen van medisch specialisten , het inhuren van bureautjes gerund door in de zorg disfunctionerende oud bestuurders vriendjes, het ( overigens zichzelf bestaansrecht gevende door wc eend methodieken) politieapparaat genaamd NZa en ACM, per jaar kost ? En dan onder de kop : wat de consument betaald aan zorgpremie voor alles dat niets bijdraagt aan de zorg !
Krijg ik de handen vast niet voor op elkaar …

Interessant is ook dat MSB-eb winstuitkeringen mogen doen terwijl dit voor ziekenhuiszorg als geheel streng verboden is. Hoe inconsequent kun je zijn……!

De heren Janssen en Witkamp hebben volstrekt gelijk. Appels met peren oneigenlijk vergelijken geeft ongewenste stemmingmakerij. Verder lopen zorgbestuurders geen enkel ondernemingsrisico. Het beter zijn als de zorgbestuurders en de belastingdienst op dezelfde wijze worden beloond als de vrij gevestigde medisch specialist. Dan merken ze direct de ondernemingsrisico’s en de bestuurder krijgt dan pas oog voor een gelijkgericht belang als echte zorgondernemer. Op dit moment worden MSB’s die echt gezamenlijk willen optrekken met de bestuurders in elke serieuze participatie vorm angstvallig geweerd. Peter de Leede

Een raar artikel. Wat vroeger ‘winstaandeel’ werd genoemd of ‘honorariumomzet’ wordt nu bijna gecriminaliseerd als zijnde medisch specialisten die ‘winsten aan zichzelf uitkeren’. Het winstaandeel van medisch specialisten heeft dan ook niets te maken met de inmiddels geparkeerde ‘wet op de winstuitkering’ van het kabinet. Dan de stelling dat de medisch specialist een ton meer verdient dan de zorgbestuurder. Dit wordt gebaseerd op ‘het beeld’ ‘in de wandelgangen’ van het ziekenhuis. In het artikel wordt ook de klassieke fout gemaakt om bruto inkomen te verwarren met omzet. Dezelfde slordige fout die BDO ook maakt in hun rapport Benchmark ziekenhuizen 2018. Het gemiddeld bruto inkomen van de medisch specialist wordt jaarlijks gepubliceerd door het CBS op basis van gegevens van de belastingdienst. Voor medisch specialisten ligt dit gemiddeld in 2016 op €181.000,-. En voor zorgbestuurders in 2016 op €177.000,-. Hoe wordt de stelling onderbouwd dat de medisch specialist een ton meer verdient dan de zorgbestuurder? Geloven we in dit tijdperk nog in feiten of houden we ons liever vast aan ‘beelden in de wandelgangen’?

De specialist zou inderdaad een goed inkomen moeten krijgen, want de opleiding is vaak lang en het werk zwaar. (Ik denk wel dat er beloningsverschil zou moeten zijn tussen bijv. een dermatoloog en een oncoloog of traumatoloog, maar dat terzijde.)

Hier ben ik het echter niet mee eens: “Uiteindelijk is ons doel om te komen tot een geïntegreerd medisch bedrijf waar de medisch specialisten het samen met het bestuur van het ziekenhuis voor het zeggen hebben”.

Want daarmee komen de belangen van het overige personeel in de verdrukking, en blijft het voor een ziekenhuisdirectie moeilijk om een disfunctionerende specialist te managen. Verder zouden specialisten zich bezig moeten houden met behandelen en de wetenschappelijke ontwikkelingen bijhouden. Als daar ook nog bestuurszaken bijkomen, dreigt overbelasting of komt het genoemde bijhouden in de knel. Met gevolgen voor de kwaliteit van zorg.

Het doel zou m.i. dus moeten zijn om ook specialisten in loondienst te laten werken, met een goed inkomen. De belangen van al het personeel kunnen dan evenredig worden behartigd door de bonden/vertegenwoordigers van de specialisten en de ondernemingsraad. Net zoals in bijna het gehele overige bedrijfsleven het geval is, dus daar iets niets raars aan.

Tja, het lijkt mij wat simpel om de hoogte van het inkomen te relateren aan het te lopen bedrijfsrisico. Het werk van een medisch specialist is mentaal en fysiek veeleisend en behoorlijk gecompliceerder dan dat van een bestuurder. Met continue verantwoordelijkheid naar de patiënt. En onregelmatigheid. Enzovoort. Een vreemde vergelijking van BDO. Het lijkt mij terecht dat een medisch specialist goed verdient, ook in relatie tot andere beroepen. Een mooi, maar zwaar beroep. Daar moeten we als maatschappij zuinig op zijn.