Bij de meeste ziekenhuizen knellen de zorgbudgetten die zorgorganisaties en zorgverzekeraars afspreken. Vooral bij dominante verzekeraars in een regio wordt het afgesproken budget niet opgemaakt en bij kleinere verzekeraars is vaker sprake van een overschrijding, constateert de NVZ. In de praktijk lopen ziekenhuizen hierdoor “enorme financiële risico’s”, schrijft de branchevereniging.
Deze dynamiek is niet nieuw, maar
“Verzekeren” is zorgen dat jouw verzekerden professionele zorg krijgen als dat nodig is. Het gaat om de “of” vraag. De “wat” en “hoe” vragen zijn zaak van de zorgprofessionals. Je zou iedere verzekeraar kunnen laten intekenen op een deel van jouw beschikbaar volume, toch? Maak dat volume wat kleiner dan vorig jaar en dus per verzekeraar schaarser. Maak deze cijfers openbaar. Een zorginstelling is niet verantwoordelijk voor alle zorg die alle verzekerden behoeven; alleen voor het afgesproken volume, toch?
Tja, dat is al jaren zo in de GGZ. Knellende contracten waarmee ze o.a. op de stoel van de zorgverlener gaan zitten, zoals het al jaren vervloekte zorgprogrammatisch werken ingevoerd door Menzis. En daar bovenop dan nog de te kleine omzetplafonds waardoor je zorg levert met de rem er op om maar binnen het omzetplafond te blijven. Wat weer resulteert in onaanvaardbare lange wachtlijsten. Dit alles is kabinetsbeleid van Rutte 1 t/m 4 en de zorgverzekeraars nemen die ruimte graag in gebruik. Want voor voldoende zorg betalen staat niet op nummer 1 bij de zorgverzekeraars, op 1 staat geld verdienen met beleggingen, op 2 staat bezuinigingen uitvoeren, op 3 het beleid vanuit VWS en dan misschien eens op 4 staat het betalen voor zorg. En het is toch absurd dat al deze zorgverzekeraars samen 1 tot 1,5 miljard euro per jaar kosten van het totale zorgbudget met maar 6000 werkenden. Dat is tenminste 150.000 euro per werkende. Als je dat afzet tegen de echte zorg dan krijg je 65.000 euro per werkende. Een absurd verschil.