In het NRC Handelsblad van 8 augustus stelde Moerkamp onder meer dat een dementerende 85-jarige die een heup breekt, meer gebaat is bij liefdevolle verzorging dan bij een operatie. ‘Het wegzetten van de 80-plusser als een dementerende kostenpost en de professional als een productietijger die niet geïnteresseerd is in de uitkomsten van zijn handelen, is volstrekt onjuist’, zo zeggen de chirurgen Meerwaldt en Van Vugt in hun stuk in Medisch Contact.
Uitkomsten MST
Volgens de chirurgen is ruim 80 procent van de bejaarde patiënten die geopereerd worden aan een gebroken heup binnen een paar dagen mobiel en kunnen weer terug naar hun eigen verblijfplek. De helft van nog zelfstandig functionerende 80-plussers is binnen zes tot twaalf weken weer zelfstandig. Ook de uitkomsten van operaties aan een gescheurde buikaorta (in het MST) zijn acceptabel, zeggen de chirurgen. Drie vijfde van de 80-plussers die zich met deze levensbedreigende aandoening meldden, is geopereerd. Bij de andere was er te weinig kans op een goede uitkomst. Van de geopereerde bejaarden leefde na een jaar 42 procent nog. (Zorgvisie – Wouter van den Elsen / Twitter / Beeld ANP Roos Koole)
Lees meer:
Beste doodgaan is niet leuk . U bent wel leuk , althans uw reactie. Uw zienswijze en opvattingen deel ik niet . Vindt u een mortaliteit van 100 % wel acceptabel, of gewenst ?? Het heet dan euthanasie en bespaart veel Zorgkosten !! Zelfs het o zo zuinige cvz zal aan dit soort ingrepen juist wel zijn/haar fiat geven en er graag voor betalen . Overigens vrees ik dat de 60% mortaliteit meer te wijten is aan een ontbrekende door de heer Moerkamp veronderstelde betere
LIEFDEVOLLE NABEHANDELING dan aan de ingreep .
Kan de heer Moerkamp trouwens de instituten met een LIEFDEVOLLE BEHANDELING benoemen ??? Een lange lijst kan dat niet zijn.
Ik vind een mortaliteit van bijna 60 % niet acceptabel voor een ingreep. Maar als u zich door deze chirurgen naar de slachtbank wil laten lijden, ga uw gang! maar verwacht niet dat de samenleveing daaraan meebetaald…
Mw. Pieter, ik gun u uw nieuwe heup van harte. Dat het (ondanks het overlijden van uw echtgenoot) mag bijdragen aan uw levensvreugde. Na jaren van zorg aan een ander is het tijd voor zorg aan uzelf.
Helaas bent u het typische voorbeeld van de huidige “”zorg”” voor ouderen ..Beste mevrouw van 81 jaar. Eis uw recht en/of zoek niet een andere maar een goede huisarts. Bedenk ; arrogantie en incompetentie gaan handje in handje.De Eed van Hippocrates wordt steeds meer bedolven onder de richtlijnen van het cvz, dat weer het muurtje is van het vws-loketje . Er moet niet alleen naar u gekeken worden . U dient behandeld te worden!! Leg uw klacht neer bij een tuchtcollege en bij de LHV . Schrijf eventueel naar RADAR. Eis na de operatie ook genoeg revalidatietherapie van de fysio`s. LAAT U NIET MET EEN KLUITJE IN HET ZORG-RIET STUREN. Senioren worden al te vaak beduveld. Vraag eventueel HULP.
stuur dit positieve verhaal eens naar mijn h.a.!Ben nu 81 jr en al enige jaren bekend met artrose,zelfs al eens op de wachtlijst gestaan voor li-schouderprothese;niet gedaan omdat injecties hielpen en echtgenoot mijn zorg ivm invaliditeit nodig had.Ook “aanbod”gehad voor 2 nw heupen,ook om dezelfde reden niet laten doen.Nu mijn man kortgeleden overleden is heb ik mijn probleem-dat toeneemt!-weer voorgelegd aan h.a., die nu standpunt inneemt:er is toch al eens naar “gekeken”? en zou u- bedoelt op mijn leeftijd-er nog wel over denken?
Ja dus.heb recent goed voorbeeld van een veel oudere vriendin die met succes nieuwe heup heeft gekregen.Op haar leeftijd zal toch ook wel de artrose niet alleen in l heup zitten?Na 9 jaren van toenemende belasting vind ik dat nu naar mijn situatie wel gekeken moet worden.Ik ben niet dement.
In mijn 30 jarige ervaring in de ouderenzorg bleken de trieste ervaringscijfers zo rond de 50% mortaliteit na een operatie aan een heupfractuur te liggen. Dat lag m.n. ook aan de mate van revalidatiemogelijkheden onder invloed van de dementie. Groter probleem was de ontwikkeling van decubitus, we hebben echt schokkende situaties mee gemaakt vanuit het ziekenhuis. Voor een ander deel van de dementerenden geldt dat niet opereren een veroordeling tot bedpatiënt betekent. En bij anderen zijn er geen complicaties. Ergo, wel opereren geeft uiteindelijk de meeste duidelijkheid!
Tja… dat je steeds als professional de onzin van de deskundigen bij CvZ moet tegenspreken opdat deze geen waarheid wordt..
praat me er niet van
Dit wil ik kwijt,; “Heb respect voor de ouderen en stuur ze niet het bos in!”