Preventie

Zorgstelsel stimuleert preventie niet

Toch komt het preventiebeleid maar moeilijk van de grond. In ons zorgstelsel ontbreekt een regisseur voor preventie. Het Nederlandse zorgstelsel is ingesteld op ziekte. Zodra mensen ziek worden, is duidelijk wie waarvoor verantwoordelijk is. Zorgverleners krijgen betaald voor het behandelen van zieke mensen. Als artsen of andere hulpverleners door een goed gesprek voorkomen dat er zorg wordt geleverd, dan krijgen ze daar niet voor betaald. Met andere woorden, het stelsel prikkelt niet tot de inzet op preventie.

Initiatieven voor preventie

Desondanks zijn er wel veel initiatieven op het gebied van preventie. Ziekenhuizen willen verantwoordelijkheid nemen voor de gezondheid van de bevolking in hun werkgebied. Specialisten gaan de wijk in en geven voorlichting aan huisartsen en andere zorgverleners in de eerstelijnszorg. Wijkverpleegkundigen proberen mensen aan te zetten tot gezonder gedrag. Zorgverzekeraars en zorgaanbieders experimenteren met populatiebekostiging, waarbij ze verantwoordelijkheid nemen voor gezondheid van de bevolking in een gebied. Gemeenten richten zich op risicogroepen, zoals jeugdigen met een risico op overgewicht, mensen met een verhoogd risico op diabetes, vroegsignalering van overbelasting bij mantelzorgers van thuiswonende ouderen met dementie. Knelpunt bij dit soort initiatieven is dat de baten van deze investeringen door gemeenten terechtkomen bij zorgverzekeraars. Het lijkt dan ook redelijk dat zij mee betalen aan preventie. Samenwerking tussen zorgverzekeraars en gemeenten staat echter nog in de kinderschoenen.