Zorgverleners opperen vaak om ongebruikte geneesmiddelen opnieuw door de apotheker te laten uitgeven. Ongebruikte medicatie wordt nu nog vaak vernietigd omdat apothekers niet kunnen controleren of het teruggebrachte geneesmiddel nog voldoet aan de kwaliteitseisen.

Techniek biedt uitkomst

Volgens VWS is de techniek inmiddels zo ver gevorderd dat de kwaliteit van geneesmiddelen blijvend gemonitord kan worden. ‘Hier zijn wel extra afspraken, handelingen en kosten aan verbonden’, legt VWS uit. ‘Zo zullen apothekers bijvoorbeeld extra handelingen moeten verrichten. Denk aan het innemen en controleren van ongebruikte medicijnen of het mogelijk opnieuw verpakken ervan.’

Onderzoek naar heruitgifte

Om heruitgifte mogelijk te maken, zijn afspraken nodig ziet VWS. Hoe zit het bijvoorbeeld met de juridische aansprakelijkheden op het moment dat er iets mis gaat? En hoe zit het met financiële afhandelingen? Krijg je bijvoorbeeld je geld terug op het moment dat je geneesmiddelen ongebruikt terugbrengt?’ In het Programma Aanpak verspilling wordt momenteel onderzoek gedaan naar de randvoorwaarden. Niet bij elk soort medicatie loont heruitgifte, denkt VWS. In het geval van de goedkopere geneesmiddelen, zoals de meeste zalfjes en crèmes, lijken de baten op voorhand niet op te wegen tegen de kosten. VWS: ‘Wij verwachten dat dit in het geval van dure geneesmiddelen, zoals orale oncolytica, het geval zal zijn. De precieze prijs of het breekpunt waarbij heruitgifte een aantrekkelijk alternatief vormt, wordt op dit moment ook door ons onderzocht. Eind 2015 verwachten we onze conclusies te kunnen presenteren.’