Door het overheidsbeleid om ouderen langer thuis te laten wonen, dreigen er voor SOR forse verliezen op tien verzorgingshuizen, zo meldt Trouw. De investeringen in deze verzorgingshuizen zijn nog lang niet afgeschreven en ook het ombouwen naar studentenkamer of verpleeghuis zou financieel niet haalbaar zijn. Directeur Harry Rietveld van SOR schat dat de verliezen tussen de 25 en 50 miljoen euro zullen komen te liggen.
Rijk
De SOR denkt een goede kans te maken op schadevergoeding, vanwege een overeenkomst tussen de corporaties en het Rijk uit juni 1999. In deze overeenkomst staat dat woningcorporaties met verzorgingshuizen bij de overheid kunnen aankloppen als die de regels voor verzorgingshuizen verandert en woningcorporaties daardoor schade ondervinden.
Verzorgingshuis
De zaak ligt gevoelig omdat er in Nederland veel meer woningcorporaties zijn, die in totaal zo’n 400 verzorgingshuizen (50.000 kamers) in hun bezit hebben. Als SOR in het gelijk wordt gesteld, zullen andere woningcorporaties ook de schade willen verhalen op de overheid.
Het beleid om het wonen en de zorg in de care te scheiden, vormt al jaren een hoofdpijndossier voor zorgbestuurders. Hoe houden zij de verzorgingshuizen open zonder de huisvestingvergoeding?
Er wordt in ieder geval een standpunt ingenomen. De SOR erkent dat er een fundamentele herordening gaande is van publiek naar privaat die de lopende contracten ondermijnt.
Wel jammer dat men meteen (weer) gaat claimen om schadeloos te worden gesteld, en de hand niet in de eigen boezem lijkt te willen steken.
Want waarom is er niet eerder geanticipeerd op wonen en zorg scheiden, en is de businesscase door de jaren heen niet door ontwikkeld, teneinde de transitie te kunnen ”geleiden”. Een dergelijke maatschappelijk initiatief zou je toch wel mogen verwachten van een woningbouwcorporatie?! Om van actief ondernemerschap/good governance maar niet te spreken…
Vertrouwen op het rijk en een ”afhankelijk” businessmodel is toch niet meer van deze tijd; zeker wanneer het gaat om vastgoed en verhuur van woningen aan burgers die zelf zolang mogelijk regie voeren.
Back to basic zou de branche goed doen; woningwaarderingwet, huishoudportemonnee van de burger zijn vooral graadmeters, niet de kostprijs van voormalige intramurale/integrale product (dat decennia lang is opgedreven). Misschien ontstaat er dan meer creativiteit dan waar men nu mee komt…
Zie ter inspiratie concept Woonzorg Nederland; businesscase op z’n kop en draaiboekwonenvanzorgonderscheiden van Stichting Beheer Improvement Model.