Via de DBC en DOT hebben de zorgverzekeraars al inzage in de dossiers. Het EPD is dan ook geen geheim voor hen. Waar het de verzekeraars en de beleidsmakers bij VWS, MinFin en EL&I om te doen is zijn de economische gegevens die meekomen met de upload van de medische gegevens. Dagelijks worden al die data automatische geupload via het Landelijk Schakel Punt naar centrale computers bij ZN, de Grote 4 verzekeraars, de Erasmus Uni, bij VWS, bij Vektis, bij CPB, bij CBS, bij Minfin en bij EL&I om zo dagelijks te kunnen monitoren waar budgetten worden overschreden en waar tijdig moet worden ingegrepen om overschrijdingen en mogelijke terugvorderingen te voorkomen.
Regionale uitvoering van een Landelijk Schakel Punt is onmogelijk: je kan geen electronisch hek bouwen om een LSP. De vrienden van het LSP houden de boel voor de gek.
In 2013 komt ook de Geïntegreerde Bekostiging eraan, inclusief de aanbesteding per patient per jaar per niet complexe chronische aandoening. Dan moet een Hoofdaannemer weten wat de kostenontwikkeling is van zijn patiënt. Dat kan alleen met een LSP/EPD. De Hoofdaannemer hoeft immers niet te zitten in de woonplaats van de patiënt.
Het EPD/LSP is een economisch model en het gaat om de centen.
De individuele patiënt kan nimmer toegang krijgen tot zijn eigen dossier middels zijn eigen computer in zijn eigen woonkamer: dat staat de infrastructuur niet toe.
Kaiser Permante in de USA heeft het enig functionerende EPD ter wereld, waarbij verzekerden toegang hebben tot alle data. Kaiser Permanente is dan ook te beschouwen als een particulier ziekenfondsmodel. Alles in eigen hand, geen concurrentie intern.
Ook KP heeft de ICT met vallen en veel dollars van de grond gekregen. Eerste model geschrapt, tweede model werkt.
Verzekerden kunnen electronisch communiceren met hun artsen, ziekenhuizen e.d. En dus ook fouten doen herstellen.
Laat de NPCF dat eens invoeren.
De verzekeraars weigeren echter te betalen voor dit LSP/EPD: verplichten de zorgverleners wel tot aansluiting maar zonder extra btaling. Eerder het tegendeel: tarieven voor apotheekhoudenden zijn met gemiddeld 20% gedaald en de prijzen bevroren. De inflatie komt voor rekening van de apotheekhoudenden. Verzekeraars houden niet van inflatie. Maakt het rekenen alleen maar moeilijk.
Nederlandse Verzekeraars moet je dan ook geen toegang geven tot dit LSP/EPD met alle mogelijkheden tot misbruik.
Dat is de kat op het spek binden. De Nederlandse Overheid speelt op de achtergrond echter de meest kwaadaardige rol: zij blijft het Budget bepalen, inclusief het MBI.
In de Nederlandse “zorg””markt” moet de NPCF vragen om een Personal Medical Card. Dat maakt datamining onmogelijk en geeft de individuele patiënt als enige greep op zijn eigen dossier.
Zoals het hoort.