Slaat de balans op de zorgmarkt door naar de zorgaanbieders? Het lijkt alsof zorgverzekeraars langzaam terugtrekkende bewegingen maken.
Vertrouwen
Een teken aan de wand is het feit dat Zilveren Kruis de stekker trekt uit een eigen kwaliteitsproject. Zorgverzekeraars gaan meer samenwerken met wetenschappelijke verenigingen van medisch specialisten. Zou het te maken hebben met het alom aanwezige gebrek aan vertrouwen? ‘In de ideale wereld hebben zorg en geld niets met elkaar te maken’, zeggen de zorgverzekeraars in hun campagne om wat van dat vertrouwen terug te winnen. Allemaal willen we de allerbeste zorg, maar we willen ook niet te veel betalen, zo weten ook de zorgverzekeraars. Maar zij proberen nu juist voor de klant de beste deals te sluiten. Jammer dat nog niet iedereen dat zo ziet.
Kwaliteit
En, laat ik het dan eens voor de zorgverzekeraars opnemen, het valt ook niet mee om die schone taak naar behoren uit te voeren. Ze doen het nooit goed. Eerst letten ze, evenals ’s lands calculerende burger, te veel op het geld. Fout: er is namelijk ook nog zoiets als kwaliteit en dat mag wat kosten. Bovendien levert het op de lange duur besparing op, zo bepleiten zorgaanbieders die zich in hun pleidooi gesteund weten door allerlei toepasselijk onderzoek. Goed, kwaliteit dus. Maar dat gaat zomaar niet: kwaliteit is een bijzonder rekbaar begrip en moeilijk om handen en voeten aan te geven. Iedere zorgverzekeraar bedacht zijn eigen kwaliteit, bekroond met zijn eigen keurmerk. Zo kon het gebeuren dat een ziekenhuis voor de ene zorgverzekeraar topzorgaanbieder was en door de andere niet werd gecontracteerd. Dat viel dus niet meer uit te leggen.
Volumenormen
Toen probeerden zorgverzekeraars de volumenormen omhoog te gooien om zo het kaf van het koren te scheiden. Dat leek even te lukken toen CZ een ondergrens voor het aantal borstkankeroperaties stelde. Het bleek een kortstondige overwinning, want toen VGZ de norm verder wilde optrekken, nog wel op basis van internationale onderzoeksresultaten, klonk alom protest. Met succes, want VGZ meldde een half jaar geleden te stoppen met het eenzijdig opleggen van kwaliteitsnormen. Zilveren Kruis beëindigt eind dit jaar een eigen kwaliteitsproject, met zelf ontwikkelde kwaliteitsnormen. Interessante inzichten heeft het opgeleverd, er is zelfs een mooi boek over verschenen.
Medisch specialisten
Te vrezen valt dat deze resultaten in de kast blijven liggen. Want zorgverzekeraars hebben afgesproken dat ze nu samen gaan werken met wetenschappelijke verenigingen van medisch specialisten. In ZN-verband besluiten verzekeraars en medisch specialisten samen wat de kwaliteit van een behandeling bepaalt. Vervolgens laten de specialisten weten op welke punten zij door de zorgverzekeraars afgerekend willen worden. En zo ligt verwatering van normen weer op de loer. Specialisten zijn net mensen, ze willen ook graag werk houden. De wereld is niet ideaal. Sterker nog: in de ideale wereld is niemand ziek.
In een ideale wereld bepalen zorgaanbieders in afhankelijkheid van de vraag en de mogelijkheden van de burger en verzekerde wat de vraag is en welk aanbod wanneer wenselijk is tegen de beschikbare middelen en voorwaarden; vanuit goed ondernemerschap en oog voor de (on)mogelijkheden van de burger afhankelijk van diens gezondheidsbeperkingen en diens sociale context.
In dezelfde ideale wereld hebben verzekeraars er geen belang bij om zorgaanbieders een poot uit te draaien met tarieven en volume afspraken, mits zij voldoen aan de reguliere kwaliteitseisen.
Datzelfde geldt voor zorgaanbieders richting hun klanten en medewerkers; zij hebben belang bij het zo goed mogelijk welbevinden van de klant in de woon en/of zorgsituatie.
Ook hebben zorgaanbieders er belang bij om pro-actief om te gaan kwaliteit, transparantie, continuïteit en veiligheid in plaats van met zo min mogelijk inspanning het felbegeerde 'papiertje' te behalen.
Kortom het gaat om een positieve attitude, kennis van zaken en om het lef om vanuit de eigen rol de verantwoordelijkheid te dragen voor burger en maatschappij.
Het blijft een systeemfout dat zorgverzekeraars die winst moeten/willen maken bepalen wat kwaliteit is. Feitelijk zou dat de taak van de klant moeten zijn, onder het wakend oog van de IGZ die de ondergrens van kwaliteit bepaald.
Verzekeraars moeten zich beperken tot verzekeren, daar hoort geen inkoop bij; klanten kopen hun zorg in gesteund door hun huisarts en vertrouwenspersoon. Zolang dit principe niet wordt doorgevoerd komt de klant nooit centraal te staan.
Is er misschien ook nog een burger die dit aangaat?
De stekker is er zeker niet uit, voor de bühne wordt een ander verhaal afgestoken dan in de contracteringsperikelen. Zie de GGZ>
Stekker is er zeker niet uit,: http://nieuws.zilverenkruis.nl/kwaliteitsprogramma-zilveren-kruis-is-opmaat-naar-continue-en-systematisch-kwaliteitsverbetering/