Gezondheidseconoom en oud-hoogleraar Guus Schrijvers is actief in de gezondheidszorg. Hij is auteur van het boek Zorginnovatie volgens het Cappuccinomodel (ondertitel: Voor hetzelfde geld een betere gezondheidszorg). Schrijvers geeft lezingen en workshops en is lid van enkele stuurgroepen en commissies.
Over de periode 2003-2013 stegen de kosten van chronische zorg van 25,0 miljard naar 43,8 miljard euro. Dat is een stijging van 74 procent. Voor de kortdurende zorg bedroeg dat percentage 31 procent. Voor alle kosten van de gezondheidszorg was de groei 48 procent. Deze percentages leverde het RIVM op verzoek van ondergetekende. Een verzoek dat iedereen had kunnen doen.
In nieuw beleid voor de chronische zou meer focus op preventie en op vroegtijdige signalering van verergering van de klachten moeten zijn. Dit is in bepaalde regionen in Spanje effectief gebleken. Een speciaal opgeleide verpleegkundige is de casemanager van de chronische patiënt. Deze ziet toe op resultaten van zelfassessment door de patiënt en neemt de regie in de multidisciplinaire afstemming en behandeling. Ook heeft deze casemanager contact met de plaatselijke overheid. Er wordt namelijk van uitgegaan dat de sociale omstandigheden (sociaal netwerk, financiën, huisvesting) van de patiënt van invloed is op zijn ziektebeloop. Wat je verder ziet is dat gezondheidsinstellingen en overheid de krachten bundelen om door middel van gezamenlijke en eenduidige communicatie een gezonde leefwijze te propageren.
Over enkele jaren is half Nederland chronisch ziek. De vraag is ook nog eens goed te kijken naar het getal van 5,3 miljoen chronisch zieken en de gehanteerde definities. Het moet niet zo zijn dat er onnodig geld verspild wordt. De farmaceutische industrie is hier 'dol' op.
Onder de heldere maar schrikbarende cijfers, die Schrijvers boven water haalde, ligt nog wel het feit dat de maatschappij niet in staat is haar preventie op orde te krijgen. Het loslaten van de ooit goed geborgde hygiëne rond houding en bewegen bij het kind en het toegenomen ( verkeerde) zitten zal de incidenties van chronische aandoeningen, waarvoor we later hulp zoeken , alleen maar doen stijgen . Dit volgens het zelfde RIVM. De pathogenese tussen zitten een aandoeningen weer met de anatomie en fysiologie in de hand snappen is het begin van goede preventie.
Inderdaad: klantgericht werken i.p.v. aanbodgericht zoals de wet en regelgeving nu georganiseerd is.
In nieuw beleid voor de chronische zou meer focus op preventie en op vroegtijdige signalering van verergering van de klachten moeten zijn. Dit is in bepaalde regionen in Spanje effectief gebleken. Een speciaal opgeleide verpleegkundige is de casemanager van de chronische patiënt. Deze ziet toe op resultaten van zelfassessment door de patiënt en neemt de regie in de multidisciplinaire afstemming en behandeling. Ook heeft deze casemanager contact met de plaatselijke overheid. Er wordt namelijk van uitgegaan dat de sociale omstandigheden (sociaal netwerk, financiën, huisvesting) van de patiënt van invloed is op zijn ziektebeloop. Wat je verder ziet is dat gezondheidsinstellingen en overheid de krachten bundelen om door middel van gezamenlijke en eenduidige communicatie een gezonde leefwijze te propageren.
Over enkele jaren is half Nederland chronisch ziek. De vraag is ook nog eens goed te kijken naar het getal van 5,3 miljoen chronisch zieken en de gehanteerde definities. Het moet niet zo zijn dat er onnodig geld verspild wordt. De farmaceutische industrie is hier 'dol' op.
Onder de heldere maar schrikbarende cijfers, die Schrijvers boven water haalde, ligt nog wel het feit dat de maatschappij niet in staat is haar preventie op orde te krijgen. Het loslaten van de ooit goed geborgde hygiëne rond houding en bewegen bij het kind en het toegenomen ( verkeerde) zitten zal de incidenties van chronische aandoeningen, waarvoor we later hulp zoeken , alleen maar doen stijgen . Dit volgens het zelfde RIVM. De pathogenese tussen zitten een aandoeningen weer met de anatomie en fysiologie in de hand snappen is het begin van goede preventie.