In drie van de vier onderzochte sectoren steeg het aantal verliesgevende instellingen. De vvt heeft met 39 procent het hoogste aantal instellingen dat verlies draait, daarna volgen de geestelijke gezondheidszorg (25 procent) en gehandicaptenzorg (16 procent). Alleen onder ziekenhuizen nam het percentage verliesgevende instellingen af, van 15,8 in 2015 naar 9,9 in 2016.
Resultaat zorginstellingen
Het CBS heeft de cijfers gebaseerd op het resultaat voor belastingen van de instellingen: de som van het bedrijfsresultaat, het financieel resultaat en het buitengewoon resultaat. Daarbij is gekeken naar de ziekenhuiszorg, vvt, gehandicaptenzorg en geestelijke gezondheidszorg. Bij alle sectoren was het resultaat voor belastingen in 2016 lager dan een jaar ervoor, maar de vvt schoot als enige sector in de min, met een negatief resultaat voor belastingen van 65 miljoen euro. Ziekenhuizen presteerden het best: zij behaalden een resultaat voor belasting van 458 miljoen euro.
Daling werkgelegenheid zorginstellingen
Instellingen in de vier sectoren kregen volgens het CBS te maken met bedrijfskosten die sterker stijgen dan de bedrijfsopbrengsten. Dat komt vooral doordat er in 2016 een extra kostenpost ontstond vanwege de terugbetalen van onregelmatigheidstoeslag vanaf 2012. Daardoor stegen de personeelskosten in 2016. Vooral in de vvt-sector namen de bedrijfskosten hard toe. De werkgelegenheid in die sector is daarentegen in 2016 gedaald, met ruim zesduizend voltijdbanen. Dat betekent een daling van 2,4 procent ten opzichte van 2015. Ziekenhuizen en de geestelijke gezondheidszorg zagen in 2016 een daling van minder dan een half procent ten opzichte van een jaar eerder. Alleen in de gehandicaptenzorg nam de werkgelegenheid toe, daar werden tweeduizend voltijdbanen gecreëerd.
Als mantelzorger en dagelijks bezoeker van een verpleeghuis vraag ik mij af of een zorginstelling wel verlies lijd. Indien de jaarstukken van de zorginstellingen er op nageslagen worden blijkt dat de salarissen van de leidinggevenden, van een lid van de raad van toezicht tot en met de coach managers schrikbarend hoog zijn. Deze bedragen nemen de grootste hap van de kosten in beslag. Helaas hebben de meeste instellingen het beleid dat eerst de hoge functies invullen en dan op het eind er achter komen dat er ook nog bewoners zijn die verzorgt moeten worden. Als ze hier achter gekomen zijn wordt de noodklok geluid en geklaagd dat er geld tekort is. Helaas hebben ze niet door dat zij zelf het tekort veroorzaken.
Zou logischer zijn als de instelling eerst uit gaat van hun bewoner, kijken wat hun indicatie is en bekijkt aan welke eisen een verpleegkundige moet voldoen om de bewoner te kunnen behandelen. Dat moet goed geregeld zijn, de bewoner brengt immers het geld binnen naar hun handicap? Ja, de directies zien ze als goudhaantje naar zo zien ze het zelf niet hoor! Zij komen in de zorg terecht omdat ze zonder opgave van redenen zo maar ziek zijn geworden, nee ze hebben er echt niet om gevraagd hoor, al denken veel bestuurders dat hun bewoner met veel plezier en in het belang van de bestuurder ziek geworden zijn. Als alle noodzakelijk functies bezet zijn kan er nog gekeken worden hoeveel er over blijft voor een manager en directeur. Raden van Toezicht kunnen ook op de helling, wat hebben ze momenteel voor zin? geen enkele zijn alleen bouwkundigen, financieel deskundigen, juristen, maar geen enkel ervaringsdeskundige zoals een mantelzorger of familielid van een bewoner, zelfs cliëntenraden worden voorzien van personen die doen wat een directie zegt. Aan deze dingen gaat de zorg kapot en wordt het onbetaalbaar, de zieke krijgt echt niet meer zorg hoor dus die wordt niet duurder dat zijn alleen de mensen die profiteren en in de zorg zijn dat heel veel mensen, van zorgverzekeraar tot instellingen. Mijn grote wens is dat een bestuurder dit eens leest en aangeeft dat zijn salaris te hoog is voor het werk wat hij/zij doet, ja het werk van de verpleger op de werkvloer is tientallen keren zwaarder dan die van een kantoorklerk, de top moet ’s avonds naar de sportschool om lichamelijk moe te worden, de vloerwerker is daar dan lichamelijk al te moe voor en heeft beweging genoeg gehad (bijna allen dan)