In die gevallen dat er wél contact is tussen mensen met en zonder een verstandelijke beperking gaat het vaak om oppervlakkig contact, zegt Bredewold in haar proefschrift. Mensen komen niet bij elkaar over de vloer. Ze groeten elkaar op straat of maken daar vrijblijvend een praatje. Groeit dit contact uit tot meer betrokkenheid, dan verdwijnt de wederkerigheid die het contact zo prettig maakt. Het contact verandert in liefdadigheid en wordt vervolgens door beide partijen niet meer als ‘normaal’ ervaren. Vaak verwatert het dan weer.
Enquête
Cliëntenorganisatie KansPlus zegt het beeld van Bredewold te herkennen uit een enquête dat het afgelopen maand heeft gehouden onder alle gemeenten. In de enquête wordt gevraagd naar de mate waarin gemeenten klaar zijn voor de nieuwe Wmo. In totaal is vanuit 73 verschillende gemeenten een reactie gekomen. Hieruit blijkt onder andere dat in 41 procent van de gemeenten een formeel vastgestelde beleidsnota voor de integratie van gehandicapten nog niet voorhanden is. 24 procent van de gemeenten weet nog niet hoe de zogeheten keukentafelgesprekken georganiseerd gaan worden. Bij 57 procent van de ondervraagde gemeenten is nog geen inkoopbeleid vastgesteld. 66 procent geeft aan geen specifiek beleid voor mensen met een verstandelijke beperking te ontwikkelen. Hoe de dagbesteding geregeld wordt is in 64 procent van de gemeenten nog niet bekend. 32 procent van de gemeenten wil extra druk leggen op de familie om mantelzorg te verlenen, terwijl familie van mensen met een verstandelijke beperking doorgaans al jarenlang doet wat ze kan. 45 procent van de gemeenten heeft in de voorbereiding van het beleid geen contact gelegd met de doelgroep zelf.
Met de conclusies in het proefschrift ben ik het met veel ervaring in de zorg voor verstandelijk gehandicapten volledig eens. Groot probleem is de communicatie. Velen hebben een spraak/taalstoornis en dan kunnen er door miscommunicatie zeer onveilige situaties ontstaan.
Het is een utopie dat men denkt dat ZZP3 en hoger nog verder kan participeren in de maatschappij dan nu al het geval is.
Naarmate deze groep ouder wordt, nemen de mogelijkheden versneld af. Gemeenten laat de begeleiding van mensen met een verstandelijke beperking aan professionals over, vrijwilligers kunnen hooguit praktische ondersteuning aan de begeleiders geven.
Willy Geitenbeek
Kunt u de foto van mijn dochter en zoon verwijderen uit dit stuk. Hier hebben we geen specifieke toestemming voor gegeven. Verder is het voor mijn dochter stigmatiserend om onder het hoofdstukje verstandelijk gehandicapt in beeld is, terwijl ze voornamelijk lichamelijk gehandicapt is.